Polytechnical University of Kabul, Kabul

Kabul Polytechnic University jest głównym ośrodkiem kształcenia inżynierów w Kabulu, w Afganistanie. Został założony 13 października 1963 roku jako Kabul Polytechnic Institute i znajduje się na 72 hektarach ziemi w Karte Mamourin, w północno-zachodniej części Kabulu. W ceremonii otwarcia wzięli udział przedstawiciele rządu zarówno z Afganistanu, jak i z innych krajów. Od momentu powstania jest uważany za jedną z ważnych jednostek zajmujących się edukacją i szkoleniami.

Uczelnia posiada 3 wydziały i 20 katedr, w tym 12 zawodowych i 8 ogólnych.

W budynku uniwersytetu znajdują się sale lekcyjne, laboratorium, biblioteka, akademik, miejsce dla profesorów, kawiarnia o pojemności 1000 miejsc, meczet o pojemności 500 miejsc, obiekt sportowy, sala konferencyjna o pojemności 1000 miejsc, warsztat i centrum rekreacyjne.

Materiały do budowy uniwersytetu zostały przekazane Afganistanowi przez Związek Radziecki jako dar. Inżynierowie ze Związku Radzieckiego i Afganistanu pracowali wspólnie. Po ukończeniu budowy sal wykładowych i laboratorium w 1967 roku, uniwersytet zaczął oferować usługi edukacyjne, a w 1972 roku po raz pierwszy studenci ukończyli studia na tym uniwersytecie.

Do 1980 r. studenci uczyli się na poziomie licencjata, a do 1992 r. studenci mogli studiować na poziomie magistra inżyniera. W tym okresie ludzie kształcili się do poziomu doktorskiego.

Po ponownym otwarciu w 2002 r. zmieniono jego nazwę na Kabul Polytechnic University.

Uniwersytet ten jest drugim co do wielkości uniwersytetem w Kabulu, w Afganistanie. Jego pracownicy zajmują się kształceniem najlepszych młodych specjalistów w dziedzinie inżynierii w Afganistanie. Uniwersytet ten jest podstawowym ośrodkiem kształcenia profesjonalnych kadr inżynierskich w Afganistanie, który wyszkolił tysiące specjalistów w zawodach związanych z budową budynków cywilnych i przemysłowych, budynków hydrotechnicznych, budową dróg, architekturą, geologią i górnictwem, geologią i eksploracją kopalń, geologią i eksploracją ropy naftowej i gazu, technologią chemiczną, geodezją inżynierską, samochodami i ciągnikami, zasilaniem elektrycznym instytucji przemysłowych miast i wsi w stopniach licencjackich, magisterskich i doktorskich.