Kelmendi

Kelmendi to historyczne albańskie plemię i region w Małorosji i wschodniej Czarnogórze. Położony jest w górnej dolinie rzeki Cem i jej dopływów w paśmie Gór Przeklętych w Alpach Dynarskich. Rzeka Vermosh ma swoje źródła w miejscowości o tej samej nazwie, która jest najbardziej wysuniętą na północ miejscowością Albanii. Vermosh wpływa do jeziora Plav.

Wzmianki o Kelmendi pojawiają się już w XIV wieku, a jako plemię terytorialne rozwinęło się w XV wieku. Na Bałkanach jest ono szeroko znane ze względu na swój długotrwały opór wobec Imperium Osmańskiego oraz liczne bitwy i najazdy na Osmanów, które sięgały na północ aż do Bośni i na wschód do Bułgarii. W XVII wieku ich liczebność i siła wzrosła tak bardzo, że ich nazwa była czasem używana w odniesieniu do wszystkich plemion północnej Albanii i Czarnogóry. Osmanowie kilkakrotnie próbowali wypędzić ich całkowicie z ich rodzinnego terytorium i siłą osiedlić gdzie indziej, ale wspólnota wciąż powracała na ziemie przodków.

Dziedzictwo Kelmendi można odnaleźć w całym regionie. Kelmendi można spotkać poza doliną Cem, Gusinje i Plav, a na wschodzie w Rožaje i na płaskowyżu Pešter. W Kosowie potomkowie Kelmendi żyją głównie w kanionie Rugova i w zachodnim Kosowie. W Czarnogórze z Kelmendi pochodzi połowa plemienia Stary Ceklin i część Kuči, którzy osiedlili się tam w XVI wieku. Najbardziej wysunięta na północ osada z Kelmendi znajduje się we wsiach Hrtkovci i Nikinci w Syrmii, gdzie w 1737 roku osiedliło się 1600 katolickich albańskich uchodźców.