Cirta, Konstantyna

Cirta, znana w starożytności pod różnymi innymi nazwami, była starożytną osadą berberyjską i rzymską, która później stała się Konstantyną w Algierii.

Cirta była stolicą berberyjskiego królestwa Numidii, a jej strategicznie ważnym miastem portowym była Russicada. Chociaż Numidia była kluczowym sojusznikiem starożytnej Republiki Rzymskiej podczas wojen punickich, Cirta była obiektem rzymskich najazdów w II i I wieku p.n.e. Ostatecznie znalazła się pod panowaniem rzymskim w czasach Juliusza Cezara. Ostatecznie znalazła się pod panowaniem rzymskim za czasów Juliusza Cezara. Następnie Cirta została ponownie zasiedlona przez rzymskich kolonistów przez Cezara i Augusta i otoczona autonomicznym terytorium "Konfederacji czterech wolnych miast rzymskich", rządzonej początkowo przez Publiusza Sittiusa. Miasto zostało zniszczone na początku IV wieku i odbudowane przez cesarza rzymskiego Konstantyna Wielkiego, który nadał nowo wybudowanemu miastu swoje imię - Konstantyn. Wandalowie zniszczyli Cirtę, ale cesarz Justynian I odzyskał i ulepszył rzymskie miasto. Jego znaczenie zmalało po najazdach muzułmańskich, ale przez kilka stuleci istniała tu niewielka społeczność. Jej ruiny są obecnie stanowiskiem archeologicznym.

Na tym obszarze znaleziono wiele znaczących znalezisk archeologicznych, w tym duży zbiór punickich inskrypcji znanych jako stele Cirta.