Derkacz zwyczajny

Derkacz, znany również jako derkacz zwyczajny lub wodnik polny, to ptak średniej wielkości należący do rodziny chruścieli. Rozmnaża się w Europie i Azji, a na zimę migruje do Afryki. Ten skryty ptak preferuje siedliska trawiaste i gniazduje na ziemi, składając od 6 do 14 kremowych jaj ozdobionych rdzawymi plamkami. Niestety, nowoczesne praktyki rolnicze doprowadziły do spadku liczebności derkacza, ponieważ ich gniazda są często niszczone. Derkacz jest wszystkożerny, żywi się bezkręgowcami, małymi żabami, ssakami oraz materiałem roślinnym.

Taksonomia derkacza jest stosunkowo złożona, a jego najbliższym krewnym jest derkacz afrykański. Jedną z najbardziej rozpoznawalnych cech derkacza jest jego charakterystyczny głos, głośne "krek-krek". Ma on szeroki zasięg lęgowy, obejmujący głównie Europę i centralną Syberię, podczas gdy zimuje w Afryce. Pomimo spadku liczebności populacji w Europie, gatunek ten jest klasyfikowany jako "najmniejszej troski" na Czerwonej Liście IUCN dzięki stabilnym populacjom w Rosji i Kazachstanie.

Spotkanie derkacza w jego naturalnym środowisku może być trudne, ponieważ często pozostaje on ukryty w roślinności. Co ciekawe, gdy czuje zagrożenie, może udawać martwego. W sezonie lęgowym samce derkacza mają wiele partnerek i zaciekle bronią swoich terytoriów. Obecnie wysiłki na rzecz ochrony derkacza koncentrują się na zmniejszaniu zagrożeń, takich jak utrata siedlisk i dostosowywanie harmonogramów koszenia w celu ochrony gniazd. Drapieżnikami derkacza są zdziczałe koty i ptaki drapieżne, a także zagrażają mu pasożyty, takie jak motylice i nicienie.