Al-Hasa

Al-Aḥsāʾ, znana także jako al-Ḥasāʾ lub Hadżar, to tradycyjny historyczny region oazowy we wschodniej Arabii Saudyjskiej, którego nazwa jest używana przez gubernię Al-Ahsa, stanowiącą znaczną część Prowincji Wschodniej tego kraju. Oaza jest położona około 60 km w głąb lądu od wybrzeża Zatoki Perskiej.

Oaza Al-Ahsa, o powierzchni około 85,4 km2, jest największą oazą na świecie. W oazie rośnie ponad 2,5 miliona drzew palmowych, w tym palmy daktylowe. Oaza jest zasilana z ogromnej podziemnej warstwy wodonośnej i nawadniana przez ponad 280 źródeł artezyjskich, co umożliwia prowadzenie upraw przez cały rok w regionie, który w innych warunkach jest pustynią piaszczystą.

Al-Ahsa jest częścią regionu znanego historycznie z wysokich umiejętności krawieckich, zwłaszcza w zakresie wytwarzania bisht, tradycyjnego płaszcza męskiego. Prowincja geograficzna Al-Bahrajn znajduje się w Arabii Wschodniej, która obejmuje wschodnie wybrzeże Półwyspu Arabskiego aż do granic Zjednoczonych Emiratów Arabskich i Omanu, a także wyspę Awal. W przeszłości Al-Ahsa była głównym miastem prowincji Al-Bahrajn, zamieszkiwanym przez większość jej ludności i dostarczającym większość produkcji rolnej.

W 2018 r. miejsce to zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa. Od grudnia 2015 r. należy również do Sieci Miast Kreatywnych UNESCO. Według jednego z autorów, oazy Al-Hasa i Al Ain są najważniejsze na Półwyspie Arabskim.