San Jerónimo volcano

San Jerónimo to wulkan znajdujący się w Argentynie. Znajduje się on 18 kilometrów od San Antonio de los Cobres, a strumienie lawy są widoczne z drogi.

Znany również jako San Gerónimo, jest wulkanem monogenetycznym, podobnie jak Negro de Chorrillos, i wraz z nim stanowi część formacji geologicznej Piedras Blancas. Wulkan ma kształt stożka z trzema kraterami i osiąga wysokość 4 950 metrów, zajmując powierzchnię około 1,9 km2. Rozwinął się na szczycie ignimbrytów mioceńskich z kaldery Aguas Calientes i jest uformowany przez lawę, bomby lawowe i skorię. Wulkan wyemitował bazaltowo-trachyandesitową lawę, która rozprzestrzeniła się na odległość 8-10 kilometrów od ujścia i która spięła lokalną rzekę, tworząc jezioro. Datowanie erupcji jest niepewne; starsze szacunki mówią o 780 000 ± 100 000 lat temu, ale nowsze wskazują, że erupcja powstała 144 000 ± 3 000 lat temu. Starszy wiek jest prawdopodobnie wynikiem zanieczyszczenia skał ksenolitami.

San Jerónimo jest częścią ciągu wulkanów o długości 170 km wzdłuż uskoku Calama-Olacapato-El Toro. Ten ciąg wulkanów jest zróżnicowany i obejmuje z jednej strony kaldery i wulkany stratowulkaniczne, a z drugiej plutony i wulkany monogenetyczne. Ta strefa uskokowa jest reprezentowana przez skarpy uskokowe, stawy i źródła występujące w rejonie wulkanów. Jednym z wulkanów, który jest częścią tej struktury, jest kaldera Aguas Calientes, na której granicy znajduje się wulkan San Jerónimo. Szerszy region jest częścią andyjskiej Centralnej Strefy Wulkanicznej, gdzie rozwinęło się wiele wulkanów, od monogenetycznych przez poligenetyczne po kaldery.