Negro de Chorrillos

Negro de Chorrillos to wulkan znajdujący się w Andach.

Negro de Chorrillos - czasami znany również jako Cerro Chorrillos lub Cerro Negro de Chorrillos - leży na Punie, wysokim płaskowyżu w Andach. Na tym płaskowyżu wznoszą się liczne wulkany Centralnej Strefy Wulkanicznej Andów, w tym kaldery, wulkany monogenetyczne i wulkany poligenetyczne. Większość z nich to wulkany tylno-łukowe, a tylko kilka to wulkany stratowulkaniczne, takie jak Tunupa, Cerro Tuzgle i Uturuncu, z których drugi znajduje się w pobliżu Negro de Chorrillos. W pobliżu znajduje się główny uskok Calama-Olacapato-El Toro, a także aktywne i nieaktywne gorące źródła. Tej głównej strefie uskokowej towarzyszy łańcuch systemów wulkanicznych; ogólnie rzecz biorąc, wulkanizm w tym regionie znajduje się pod wpływem dużych systemów uskokowych. Podłoże w regionie tworzą jednostki prekambryjsko-kambryjskie z osadami z okresu kredy i oligocenu oraz ignimbrytami z kaldery Aguas Calientes.

Negro de Chorrillos ma powierzchnię około 5,88 km2 i posiada stożek skorupowy. Wybuchły w nim strumienie lawy typu aa i blokowego, które spłynęły 4 km w dół doliny. Znaleziono również opady popiołu, bomby lawowe i skorię. Wysokość obu ośrodków Negro de Chorrillos i sąsiedniego San Jerónimo wynosi 300-450 metrów, a szerokość 750-950 metrów. Objętość obu ośrodków jest mniejsza niż 0,1 km3. Negro de Chorrillos może być źródłem lokalnych przepływów piroklastycznych i materiału erodowanego z takich przepływów.

Monogenetyczny wulkan Negro de Chorrillos powstał w plejstocenie. Wraz z sąsiednim wulkanem San Geronimo leży on na lewostronnym uskoku uderzeniowo-przesuwczym, uskoku El Toro. Pobliskie uskoki obejmują uskok Incachule na południu i uskok Chorrillos na północy, który w rzeczywistości przecina centrum Negro de Chorrillos. Oba uskoki są częścią uskoku Calama-Olacapato-El Toro. Początek napięcia skorupy ziemskiej prawdopodobnie ułatwił wznoszenie się magmy.

Negro de Chorrillos, podobnie jak San Geronimo, wyemitował bazaltowy trachyandesyt do trachyandesytu, obie magmy shoshonitowe. Erupcja, która dała początek Negro de Chorrillos, przebiegała w kilku etapach, w których powstały magmy o różnym składzie. Powstały one nad wulkanicznym łukiem wstecznym Rowu Peruwiańsko-Chilejskiego; niskoprocentowe wytopy zanieczyszczone materiałem litosferycznym uformowały te dwa ośrodki.

Daty erupcji z wulkanu są sprzeczne; daty radiometryczne wahają się od 200 000 ± 150 000 lat temu, 450 000 lat temu, 200 000 ± 80 000 lat temu i - ostatnie datowanie - 51 000 ± 2 000 lat temu według datowania potasowo-argonowego. Lawy wypływające z Negro de Chorrillos zostały później przecięte przez przesunięcie uskoku.