Isle of the Dead

Isle of the Dead to mała wyspa przylegająca do Port Arthur w Tasmanii w Australii. Wyspa ma duże znaczenie historyczne, ponieważ zachowały się na niej aborygeńskie kurhany, jeden z pierwszych zarejestrowanych punktów pomiaru poziomu morza i jedno z niewielu zachowanych australijskich miejsc pochówku z okresu skazańców. Isle of the Dead stanowi część Port Arthur Historic Site. Miejsce to jest częścią Australijskich Miejsc Skazańców i zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, ponieważ reprezentuje skazańców w czasach kolonizacji brytyjskiej.

Przed osiedleniem się Europejczyków rdzenna ludność wykorzystywała Wyspę Umarłych do zbierania pożywienia. Od 1833 r. wyspa była wykorzystywana jako cmentarz dla skazańców i wolnych ludzi z kolonii karnej Port Arthur. W tym czasie wyspę odwiedziło wielu dziennikarzy i pisarzy, a ich relacje zostały opublikowane.

Wyspa Umarłych była miejscem przeznaczenia dla wszystkich zmarłych w obozach jenieckich. Spośród 1 000 zarejestrowanych grobów tylko 180, należących do personelu więziennego i wojskowego, zostało oznaczonych. Cmentarz został zamknięty po upadku osady Port Arthur w 1877 r. a wyspa została sprzedana jako teren prywatny. Od początku XX wieku cmentarz był zarządzany przez rząd Tasmanii.

W ciągu ostatniego stulecia turystyka rozwinęła się dzięki poprawie usług i infrastruktury. W celu zachowania wyspy i jej reliktów podjęto wzmożone inicjatywy konserwatorskie, w wyniku których wyspę uznano za obiekt dziedzictwa kulturowego i objęto ochroną na mocy australijskiego prawa stanowego i federalnego. Została również wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.