Eyre Telegraph Station, Rezerwat Przyrody Nuytsland

Stacja Telegraficzna Eyre to budynek na odległym południowym wybrzeżu Australii Zachodniej, w Wielkiej Zatoce Australijskiej. Zbudowany w 1897 roku z miejscowego wapienia, jest pokaźną jednopiętrową konstrukcją z szeroką drewnianą werandą i dachem z żelaza falistego. Mieścił stację przekaźnika telegraficznego na linii między Adelajdą w Południowej Australii a Albany w Zachodniej Australii. Obecnie znajduje się na terenie Rezerwatu Przyrody Nuytsland, poniżej skarpy Nullarbor Plain, a otaczają go lasy mallee i wydmy piaskowe.

Stacja znajduje się 49 km na południe od Cocklebiddy, w pobliżu "Eyre's Sand Patch", miejsca, gdzie odkrywca Edward John Eyre znalazł wodę i odpoczywał przez trzy tygodnie w 1841 roku podczas swojej epickiej 3200-kilometrowej podróży lądem wzdłuż wybrzeża Wielkiej Zatoki Australijskiej. Budynek zastąpił wcześniejszy, mniej solidny drewniany, zbudowany podczas budowy telegrafu w latach 1875-1877. Obsługiwany był przez telegrafistę z jednym lub kilkoma asystentami.

Po 50 latach działalności stacja telegraficzna została zamknięta w 1927 roku, a budynek niszczał przez kolejne 50 lat. W 1977 r. Królewski Australijski Związek Ornitologów, przy wsparciu Departamentu Rybołówstwa i Dzikiej Przyrody Australii Zachodniej oraz Towarzystwa Historycznego Poczty, rozpoczął program renowacji budynku, w ramach którego powstało pierwsze w Australii Obserwatorium Ptaków Eyre. Budynek jest wpisany do australijskiego rejestru nieruchomości narodowych.