St Kilda Public Library, Melbourne

Historia Biblioteki St Kilda sięga 1860 roku, kiedy to Rada St Kilda otrzymała prośbę społeczności o sfinansowanie bezpłatnej biblioteki publicznej, której budowa miałaby się zbiec z budową budynku dla Instytutu Mechaników. Plan ten nie doszedł do skutku i zamiast tego do 1863 roku księgozbiór znajdował się w starym ratuszu położonym u zbiegu ulic Barkly i Acland w St Kilda, a następnie w 1910 roku w obecnym ratuszu przy Carlisle Street. Biblioteka nie przetrwała i została zmuszona do zamknięcia w ciągu roku.

W latach trzydziestych XX wieku lokalni komuniści opowiadali się za utworzeniem biblioteki miejskiej, a także za pomocą domową, ale Rada była wówczas bardzo antykomunistyczna i ze względu na swój sposób postrzegania grupy, która opowiadała się za biblioteką, a także ze względu na koszty, odrzuciła pomysł utworzenia biblioteki.

W 1947 roku Zarząd Wolnej Biblioteki zaproponował utworzenie biblioteki, ale ponownie odrzucono tę propozycję.

W kwietniu 1953 roku utworzono Komitet Promocji Biblioteki St Kilda, którego przewodniczącym został R.S. Veale, a sekretarzem pani Elizabeth Hogg, nauczycielka mieszkająca przy Carlisle Street. Jednak Rada ponownie odrzuciła argumenty przemawiające za biblioteką, a urzędnik miejski nawet powtórzył w broszurze z okazji stulecia powody jej utworzenia: "jej funkcjonowanie kosztowałoby tysiące funtów rocznie i, ogólnie rzecz biorąc, dostarczałaby głównie książek beletrystycznych, a zatem stanowiłaby aktywną konkurencję dla wielu wypożyczalni założonych w St Kilda". Rada wprowadziła nawet później nowe argumenty przeciwko życzeniu społeczności o bibliotece, twierdząc, że biblioteka zachęcałaby do czytania beletrystyki, co z kolei sprzyjałoby przestępczości nieletnich.

Rodzice z przedszkola przy Nelson Street zebrali się i utworzyli Komitet Założycielski Biblioteki St Kilda, którego przewodniczącym został pilot TAA Ivan Scown, sekretarzem była bibliotekarka Jenny Love, a skarbnikiem Angela Pedicini. Komitet przekonał Radę, aby zwróciła się do Free Library Services Board o przeprowadzenie badania bibliotek w St Kilda. Raport, przedstawiony w 1961 roku, zalecał utworzenie biblioteki, ale podobnie jak w przeszłości, Rada St Kilda odmówiła.

Sprzeciw Rady wobec biblioteki został przełamany, gdy w 1967 roku Ivan Trayling został wybrany na radnego. Po wygraniu wyborów Rada zdała sobie sprawę z niezadowolenia społeczności lokalnej ze swojego stanowiska wobec biblioteki i zdecydowała się na jej utworzenie.

W 1967 roku Rada przeznaczyła na ten cel 50 000 USD i poprosiła Barretta Reida, Dyrektora Wykonawczego Oddziału Usług Bibliotecznych Rady Bibliotecznej Wiktorii, o weryfikację wyników badań z 1961 roku.

W połowie 1969 roku utworzono podkomitet ds. biblioteki, który był pierwszym komitetem rady St Kilda, w skład którego weszli przedstawiciele społeczności lokalnej jako członkowie doradczy. Na jej czele stanął Ivan Trayling jako przewodniczący, a pozostałymi członkami komitetu byli Cr. Hall-Kenny, Cr. Manning, Cr. Clark, Jenny Love, wielebny brat F.I. McCarthy, Bernard Rechter oraz zastępca urzędnika miejskiego Bill Sisson.

Architektem został Enrico Taglietti, który w grudniu 1971 roku zaakceptował w imieniu Rady ofertę firmy M. Notkin Construction Company z Caulfield South na budowę biblioteki przy ulicy Carlisle 150, opiewającą na kwotę 417 000 USD.

Kamień węgielny pod budowę biblioteki został położony w sierpniu 1972 r. przez obecnego burmistrza Ivana Traylinga, a 14 maja 1973 r. Sir Rohan Delacombe, gubernator Wiktorii, oficjalnie otworzył bibliotekę, która od tego czasu stała się miejscowym zabytkiem. Komandor R.S. Veale, pierwotny przewodniczący Komitetu Promocji Biblioteki, został zaproszony 15 maja 1973 r. do wypożyczenia pierwszej książki i wybrał biografię Wilfrida Kent-Hughesa.

W latach 1992-1994 biuro architektoniczne Ashton Raggatt McDougall z Melbourne dobudowało nowe skrzydło wejściowe, a także starało się na nowo zdefiniować plac publiczny i fasadę biblioteki wychodzącą na Carlisle Street.