Glass House Mountains

Góry Szklanego Domu to skupisko trzynastu wzgórz, które wyrastają gwałtownie z nadmorskiej równiny na Słonecznym Wybrzeżu w Queensland w Australii. Najwyższym wzniesieniem jest Góra Beerwah o wysokości 556 metrów nad poziomem morza, ale najbardziej rozpoznawalnym ze wszystkich wzgórz jest Góra Tibrogargan, która pod pewnymi kątami przypomina twarz spoglądającą na wschód w kierunku oceanu. Góry Szklanego Domu znajdują się w pobliżu Lasu Państwowego Beerburrum i Drogi Steve'a Irwina. Z Brisbane w góry można dojechać Bruce Highway na północ i skręcić w Glass House Mountains na Steve Irwin Way. Podróż z Brisbane trwa około godziny. Wulkaniczne szczyty Gór Szklanego Domu wyrastają dramatycznie z otaczającego je krajobrazu Słonecznego Wybrzeża. Zostały one utworzone przez intruzywne korki, pozostałości po aktywności wulkanicznej, która miała miejsce 26-27 milionów lat temu. Stopione skały wypełniały małe otwory wentylacyjne lub intruzje w postaci ciał pod powierzchnią i zestalały się w skały lądowe. Miliony lat erozji usunęły otaczające je zewnętrzne rdzenie wulkaniczne i bardziej miękkie skały piaskowca.

Choć tradycyjne nazwy samych wzgórz są bardzo stare, określenie "Góry Szklarniowe" zostało nadane niedawno, bo 17 maja 1770 r. przez odkrywcę, porucznika Jamesa Cooka. Szczyty przypominały mu piece szklarskie w jego rodzinnym hrabstwie Yorkshire. Matthew Flinders zbadał ten obszar i wspiął się na Mount Beerburrum po przepłynięciu Pumicestone Passage w 1799 roku. Krajobraz narodowy Glass House Mountains został wpisany na listę dziedzictwa narodowego Australii 3 sierpnia 2006 r. Na terenach położonych między szczytami wykorzystuje się głównie hodowlę ananasów i drobiu, a także komercyjne leśnictwo i kamieniołomy.

W 2009 roku, w ramach obchodów 150-lecia Queensland, Góry Szklanego Domu zostały ogłoszone jedną z ikon Queensland ze względu na ich rolę jako "naturalnej atrakcji".