Hawthorn Railway Bridge, Melbourne

Most kolejowy Hawthorn to stalowy most kratownicowy przecinający rzekę Yarra 5 kilometrów na wschód od Melbourne pomiędzy stacjami Burnley i Hawthorn na liniach kolejowych Alamein, Belgrave i Lilydale. Został zbudowany dla Melbourne and Suburban Railway Company i jest najstarszym zachowanym mostem kolejowym nad rzeką Yarra.

Most kolejowy Hawthorn, ukończony w 1861 roku, został zaprojektowany przez Francisa Bella. Otwarcie mostu opóźniło się z powodu opóźnień w jego budowie, ponieważ oryginalne żelazne kratownice zaginęły w morzu. Miał rozpiętość około 60 metrów i był jednym z ostatnich ważnych elementów stałej drogi zbudowanej na początku istnienia kolei. Wykonawcą była firma George Cornwell and Co.

Cornwell był wcześniej zaangażowany jako wykonawca przy wielu innych dużych pracach budowlanych, w tym przy budowie całej kolei Melbourne i kolei podmiejskiej, a także gimnazjum w Melbourne, szkoły modelarskiej, teatru Coppin's Haymarket Theatre i szopy towarowej kolei Sunbury. Następnie był wykonawcą Parliament House, Albert Park Station, Jack's Magazine oraz wodociągu Wallaby Creek.

Jest prawdopodobne, że Alexander Kennedy Smith, który zaprojektował most kolejowy Cremorne dla Melbourne and Suburban Railway Co, był również zaangażowany w projekt mostu Hawthorn, ale być może nie był w stanie go wykonać. Zamówił kratownice, które były nieodpowiednie do tego zadania i musiał je skrócić, co sugeruje, że nie rozumiał projektu.

Otwarcie mostu 13 kwietnia 1861 r. umożliwiło Melbourne and Suburban Railway Company przedłużenie linii ze stacji kolejowej Pic Nic do Hawthorn. Najwcześniejsze widoki mostu pokazują, że składa się on z kratownicowego dźwigara pokładowego z pięcioma przecięciami. Główne przęsło nad rzeką było otoczone po obu stronach przęsłami z kamiennych łuków segmentowych.

Most został zdublowany w 1882 r. przez Oddział Budownictwa Kolejowego, a w latach 1887-8 przeprowadzono drobne prace przy łożyskach i końcach dźwigarów, obniżając ich poziom o 150 mm. W 1912 r. po północnej stronie mostu zbudowano nowy most dwutorowy, wykorzystujący duże podwójne kratownice Warrena. Jedną z wcześniejszych kratownic z kutego żelaza pozostawiono na miejscu.

Most został przedłużony na zachód w latach 1938-39, gdy dodano nowe przęsło przecinające bulwar Yarra Boulevard, który został zbudowany przez robotników w czasach kryzysu jako droga widokowa. W 1971 r. wzmocniono pierwotne filary i dodano metalowe przęsło dźwigarowe, aby pomieścić trzeci tor.