Schönlaterngasse, Wiedeń

Schönlaterngasse to mała, kręta alejka w centrum Wiednia. W średniowieczu znana była jako Straße der Herren von Heiligenkreuz, ponieważ przechodzi obok Heiligenkreuzer Hof. Później nosiła kilka nazw, które nadal odnosiły się do Heiligenkreuzer Hof, a w 1780 r. została nazwana na cześć "pięknej latarni". Budynki znajdujące się wzdłuż alei pochodzą z czasów baroku.

Schönlaterngasse pierwotnie kończyła się w alejce, która została usunięta, aby zrobić miejsce dla kościoła Jezuitów, po czym została przedłużona do Postgasse, gdzie kończy się do dziś.

Tak zwana "piękna latarnia" znajduje się przy Schönlaterngasse 6. Oryginalna latarnia znajduje się obecnie w Muzeum Miejskim Wiednia, ale w 1971 r. w jej pierwotnym miejscu zainstalowano replikę.

Z domem naprzeciwko latarni, Schönlaterngasse 7, wiąże się znany wiedeński mit. Według tego mitu 26 czerwca 1212 r. rano służący piekarza odkrył bazyliszka na dnie studni na podwórzu. Uczeń piekarza zauważył stwora i zniszczył go, przykładając do niego lustro. Bazyliszek eksplodował. Fasady domu opowiadają tę historię, która została wyryta na ścianach w 1932 r. z wykorzystaniem oryginalnego tekstu z 1577 r.

Przy Schönlaterngasse 9 można obejrzeć starą kuźnię, w której mieści się stowarzyszenie artystyczne.

Obecnie na ulicy znajduje się kilka lokali gastronomicznych, które są otwarte wieczorami i nocami.

Schönlaterngasse czterokrotnie znalazła się na austriackich znaczkach pocztowych. Można ją również zobaczyć w filmie "Trzeci człowiek" Carol Reed.