Hohe Warte, Wiedeń

Hohe Warte to wzgórze w 19. dzielnicy miasta Wiednia, Döbling, pomiędzy Heiligenstadt a Unterdöbling. Znajduje się tam również ulica o tej samej nazwie. W XIX wieku na wzgórzu Hohe Warte wybudowano wiele willi, ponieważ roztaczał się z niego dobry widok na okolicę. Dziś Hohe Warte jest najbardziej znane po pierwsze jako siedziba Zentralanstalt für Meteorologie und Geodynamik, który ze względu na swój adres jest często nazywany Hohe Warte, po drugie jako była willa prezydencka austriackiego Bundespräsidenta, a po trzecie jako stadion Casino-Stadion Hohe Warte.

W 1872 r. Zentralanstalt für Meteorologie und Geodynamik przeniósł się z Wieden do Hohe Warte; jego nowa siedziba została zbudowana przez Heinricha von Ferstela w latach 1870-1872. Instytut jest odpowiedzialny m.in. za codzienne raporty pogodowe dla Austrii. W 1957 r. kompleks na Hohe Warte został znacznie rozbudowany, a w latach 1967 i 1973 dobudowano wieżę radarową, instalację do napełniania balonów na ogrzane powietrze oraz nową wieżę biurową. W tej wieży biurowej mieści się dziś także duża biblioteka ze zbiorami specjalizującymi się w meteorologii i geofizyce.

W Hohe Warte znajduje się również znany obiekt sportowy w postaci stadionu Casino-Stadion Hohe Warte. Stadion ten jest miejscem rozgrywek Pierwszego Klubu Wiedeńskiego, sześciokrotnego mistrza Austrii, reprezentacji Austrii w rugby oraz Raiffeisen Vikings Vienna, mistrzów Austrii i Europy w futbolu amerykańskim. W momencie otwarcia w 1921 roku stadion był największym i najnowocześniejszym stadionem piłkarskim w Europie kontynentalnej. Mecze międzynarodowe, takie jak Austria - Włochy w 1923 roku, oglądało nawet 80 000 widzów na największym otwartym stadionie w ówczesnej Europie.

Od czasu renowacji stadionu w latach 2005-2006 może on pomieścić 5500 kibiców. Miasto Wiedeń zakazało korzystania z otwartej przestrzeni widokowej.

W latach 20. ubiegłego wieku w hali sportowej przy Hohe Warte odbywały się także przedstawienia operowe i mecze bokserskie. W 1924 r. odbyło się tu pierwsze w historii Wiednia przedstawienie operowe na otwartym powietrzu, kiedy Pietro Mascagni poprowadził operę Aida. Widownia została ustawiona na "parkiecie przypominającym amfiteatr"; 17 000 osób mogło siedzieć, a kolejne 8 000 stać, aby oglądać przedstawienie. Scena miała prawie 50 metrów szerokości i 35 metrów głębokości, a obsadę stanowili soliści, 200-osobowy chór i 700 statystów. W 1935 r. zorganizowano drugi sezon operowy, w którym wystawiono Aidę, Pagliacci i Cavalleria Rusticana. W przedstawieniach, które oglądało 18 tys. widzów siedzących i 14 tys. widzów stojących, wykorzystano żywe wielbłądy i słonie.

Na północ od stadionu znajduje się kryty i odkryty basen Döblinger Bad.

Do Hohe Warte można dojechać linią metra nr 4 oraz liniami tramwajowymi nr 37 i D.