Pirates of Nassau, Nassau

Old Fort of Nassau, znany również jako Fort Nassau, był fortem w Nassau na Bahamach, zbudowanym po raz pierwszy w 1697 roku. Fort przetrwał prawie dwieście lat, zachowując bogatą spuściznę historyczną, aż został ostatecznie zburzony w 1897 roku. Znajdował się on po północnej stronie ulicy Marlborough Street, w miejscu obecnego British Colonial Hilton Nassau. Pozostałości starych murów można zobaczyć na terenie hotelu. Przez wiele lat był to jedyny fort w Nassau.

Mimo że Kolumb jako pierwszy wpadł na pomysł zbudowania fortów na nowo odkrytych wyspach Bahama, aby zabezpieczyć je dla Hiszpanii, forty zostały zbudowane dopiero w 1687 roku przez osoby prywatne, które miały zamiar prowadzić działania pirackie, przy milczącej zgodzie ówczesnych gubernatorów wysp karaibskich. Powodem założenia fortu na Bahamach było splądrowanie miasta i zabicie brytyjskiego gubernatora przez Hiszpanów przy wsparciu francuskich okrętów, co spowodowało ucieczkę mieszkańców wysp. Aby zapobiec kolejnym takim atakom, na polecenie Karola II w 1684 roku miasto zostało ponownie zasiedlone. Aby zwiększyć bezpieczeństwo miasta, w 1695 roku uchwalono ustawę nie tylko o budowie miasta, ale także o budowie fortu obronnego. Fort ten został zbudowany w 1697 roku i nazwany Fortem Nassau, od imienia króla Wilhelma III. Fort był wielokrotnie najeżdżany, odbudowywany i ostatecznie rozebrany w 1897 roku.

W momencie budowy w 1697 roku fort był ufortyfikowany dwudziestoma dwoma armatami. W ciągu zaledwie trzech lat część fortu została uszkodzona podczas ataku Hiszpanów w 1700 roku, a dwa lata później, w 1702 roku, w forcie uwięziono gubernatora Eliasa Hasketta. Sojusznicze siły Hiszpanii i Francji zaatakowały New Providence, kiedy to fort doznał poważnych uszkodzeń - działa zostały unieruchomione, a mieszkańcy zmuszeni do opuszczenia miasta. Wkrótce piraci działający z fortu stali się częstym zjawiskiem.

Jednak za namową londyńskich przedsiębiorców Jerzy I wysłał w 1718 r. wojska, które miały zarządzać wyspą i powstrzymać piractwo. Gubernator przystąpił do działania, przywracając wyspę do normalności, kiedy to w forcie, będącym w całkowitej ruinie, znaleziono tylko jedno dziewięciofuntowe działo. Dopiero w 1741 r. podjęto poważne starania o odrestaurowanie fortu pod kierunkiem doświadczonego inżyniera. Fort został odnowiony w 1744 roku i wyposażono go w pięćdziesiąt cztery działa i dwadzieścia sześć mosiężnych moździerzy. Po kolejnych zaniedbaniach i częstych naprawach, w 1776 roku fort został zaatakowany przez kolonie amerykańskie, które walczyły z siłami brytyjskimi, w celu zdobycia przechowywanej tu amunicji. Amerykańskie siły morskie znalazły tylko sto dział, ponieważ amunicja została ukradkiem przeniesiona do Bostonu przed atakiem. Gubernator został jednak wzięty jako zakładnik.

Ostatni atak na fort został przeprowadzony przez Hiszpanów w 1782 roku, kiedy to przejęli oni kontrolę nad fortem i utrzymywali go aż do zakończenia wojny z Anglią w 1783 roku. W tym czasie dzielne wysiłki pułkownika Deveaux, by odzyskać fort, przyniosły owoce, kończąc sagę powtarzających się ataków i niszczenia fortu. W 1787 roku fort został obsadzony i nakazano budowę nowego fortu, który miał bronić wyspy. W czasie rewolucji francuskiej, która nastąpiła później, stary fort mógł pozostać w stanie ruiny, aż do momentu, gdy w 1897 roku zdecydowano o jego całkowitym zburzeniu.

To właśnie na ruinach tego fortu, na jego zachodnim skrzydle, zbudowano brytyjski kolonialny hotel Hilton.