Old Dhaka, Dhaka

Stara Dhaka to termin używany w odniesieniu do historycznego starego miasta Dhaki, stolicy Bangladeszu. Została założona w 1608 roku jako Jahangirabad lub Jahangirnagar, stolica bengalskiej prowincji Mogołów, nazwana tak na cześć cesarza Mogołów Dżahangira. Miasto jest położone na brzegu rzeki Buriganga. Było to jedno z największych i najbogatszych miast Azji Południowej oraz centrum światowego handlu muślinami. Na początku XVIII wieku ówczesny Nawab Bengalu Murshid Quli Khan przeniósł stolicę z Dhaki do Murshidabadu. Wraz z rozwojem Kalkuty w okresie panowania brytyjskiego Dhaka zaczęła podupadać i stała się znana jako "miasto wspaniałych ruin". Jednak od połowy XIX wieku Brytyjczycy zaczęli rozwijać nowoczesne miasto.

Stara Dhaka słynie z różnorodności potraw i harmonijnego życia ludzi wszystkich religii. Główne festiwale muzułmańskie, obchodzone tu hucznie, to Eid-ul-Fitr, Eid-ul-Adha i Aszura, a festiwale hinduistyczne, takie jak Durga Pudźa, Kali Pudźa i Saraswati Pudźa, są również obchodzone z entuzjazmem. Do festiwali, które są hucznie obchodzone przez wszystkie społeczności religijne, należą Shakrain, Pohela Falgun i Halkhata. Pod względem religijnym w starej Dhace przeważają muzułmanie, mieszka tu także znaczna liczba hinduistów. Chrześcijanie i buddyści również są tu nielicznymi mieszkańcami. Jej mieszkańcy znani są jako Dhakaiya i porozumiewają się w językach Dhakaiya Kutti i Dhakaiya Urdu.