Shahbag, Dhaka

Shahbag lub Shahbagh to główna dzielnica i posterunek policji lub thana w Dhace, stolicy i największym mieście Bangladeszu. Jest to także główny węzeł transportu publicznego. Jest to skrzyżowanie dwóch kontrastujących ze sobą części miasta - Starej Dhaki i Nowej Dhaki - które leżą odpowiednio na południu i północy. Rozwinięta w XVII wieku podczas panowania Mogołów w Bengalu, kiedy Stara Dhaka była stolicą prowincji i ośrodkiem kwitnącego przemysłu muślinowego, na początku XIX wieku popadła w zaniedbanie i upadek. W połowie XIX wieku obszar Shahbag został rozbudowany, gdy Nowa Dhaka stała się prowincjonalnym centrum brytyjskiego królestwa, kończąc tym samym stulecie upadku, które nastąpiło po zakończeniu panowania Mogołów.

W Shahbag mieszczą się najważniejsze instytucje edukacyjne i publiczne w kraju, w tym Uniwersytet Dhaka, najstarsza i największa uczelnia publiczna w Bangladeszu, Dhaka Medical College, największa uczelnia medyczna w kraju, Bangabandhu Sheikh Mujib Medical University oraz Bangladesh University of Engineering and Technology, największa publiczna uczelnia techniczna w kraju. W Shahbag znajduje się wiele ulicznych targowisk i bazarów. Od czasu uzyskania przez Bangladesz niepodległości w 1971 r. dzielnica Shahbag stała się miejscem obchodów ważnych świąt, takich jak Bengalski Nowy Rok i Basanta Utsab.

Liczne stawy, pałace i ogrody w Shahbag inspirowały twórczość pisarzy, piosenkarzy i poetów. Z Uniwersytetem Dhaka w centrum, thana była źródłem najważniejszych ruchów politycznych w XX-wiecznej historii kraju, w tym Ogólnoindyjskiej Konferencji Edukacji Muzułmańskiej w 1905 roku, która doprowadziła do powstania Ogólnoindyjskiej Ligi Muzułmańskiej. W 1947 r. doszło do podziału Indii i utworzenia Pakistanu, w 1952 r. do powstania Ruchu Języka Bengalskiego, który doprowadził do uznania bengalskiego za język urzędowy Pakistanu, a w 1966 r. do powstania Ruchu Sześciu Punktów, który doprowadził do uzyskania niepodległości. To właśnie tutaj 7 marca 1971 r. szejk Mujibur Rahman wygłosił historyczne przemówienie, w którym wezwał do uniezależnienia Bangladeszu od Pakistanu, a także tutaj, później tego samego roku, armia pakistańska poddała się w wojnie wyzwoleńczej Bangladeszu. Od tego czasu teren ten stał się miejscem protestów studentów i innych grup. W dniu 8 lutego 2013 r. około 30 000 cywilów protestowało przeciwko złagodzeniu wyroku w sprawie zbrodniarzy wojennych.