Cimetière d'Arlon, Arlon

Cmentarz w Arlon jest miejscem pochówku mieszkańców miasta Arlon w Belgii. Otwarty w 1853 r. składa się z dwóch części: katolickiej i żydowskiej.

Powstał w 1853 r. za czasów maïoratu Pierre'a Hollenfeltza. Trzy lata później, w 1856 r. otwarto część żydowską, zwróconą w stronę Jerozolimy i oddzieloną od pierwszej części żywopłotem. Powodem powstania tej drugiej sekcji było istnienie w XIX wieku silnej społeczności żydowskiej w Arlon. Przed 1856 r. Żydzi zmarli w Arlon byli chowani na cmentarzu żydowskim w Luksemburgu. Obecnie jest to najstarszy cmentarz żydowski w Regionie Walońskim; wraz z cmentarzem Dieweg w Uccle tworzą jedyne w swoim rodzaju żydowskie miejsce pochówku w Belgii.

Obecnie żydowska część cmentarza wygląda na opuszczoną, ponieważ 99 grobów nie jest utrzymywanych w należytym stanie. Wiele kamieni osunęło się i wystaje ponad swoje podstawy. Inne kamienie popękały. Wzrost roślinności jest kontrolowany przez zastosowanie herbicydów. W 2005 r. projekt konserwatorski prowadzony przez dwóch naukowców z Muzeum Żydowskiego w Belgii w Brukseli, Philippe'a Pierreta i Oliviera Hottois, we współpracy z młodymi europejskimi wolontariuszami z Aktion Sühnezeichen Friedensdienste i gminą żydowską z Arlon, przyczynił się do częściowego odrestaurowania XIX-wiecznego placu żydowskiego. Kompletny i ilustrowany inwentarz został opublikowany w Annales de l'Institut archéologique du Luxembourg. Patrz bibliografia poniżej.

Na cmentarzu komunalnym miasto Arlon od kilku lat prowadzi prace renowacyjne z pomocą wolontariuszy, naprawiając, prostując i czyszcząc nagrobki. W tej części znajduje się również sekcja wojskowa.

Poprzedni cmentarz komunalny, znajdujący się przy Rue des Thermes Romains, został zlikwidowany w 1853 roku. Do dziś można rozpoznać miejsce, w którym znajdowały się stare łaźnie rzymskie. Do dziś można tam zobaczyć różne krzyże z XVII, XVIII i XIX wieku.