Château de Louvignies

Château de Louvignies to zamek położony 6 km od Soignies, w prowincji Hainaut w Belgii. W 1389 roku został uznany za siedzibę lordostwa, a w 1716 roku nabył go gubernator Charleroi, Rodrigo de Peralta, który wybudował zamek otoczony fosą. W 1767 r. obiekt został zmodernizowany poprzez dobudowanie piwnic, wieży i sali sztukatorskiej na parterze, urządzonej zgodnie z XVIII-wiecznym gustem. W 1798 r. w wyniku małżeństwa, zamek stał się twierdzą rodu Villegas.

Ogród angielski, zaprojektowany na planie parku, został założony w maju 1834 r. przez C. Th. Petersena, prawdopodobnie na prośbę Baltazara de Villegas. Stał się domem hrabiego Léona de Villegas de Saint-Pierre, który po ślubie w 1868 roku z Marie-Ferdinande de Maillin zrezygnował z kariery dyplomatycznej, aby zostać burmistrzem Chaussée-Notre-Dame-Louvignies. W 1870 r. hrabia rozpoczął gruntowną renowację posiadłości, zatrudniając Désiré Limbourga jako architekta do odnowienia budynków i Louisa Fuchsa jako architekta krajobrazu. Po zakupie dodatkowych gruntów, osuszeniu i zasypaniu okolicznych fos, w 1871 r. zasadzono 600 drzew. W następnym roku utworzono staw, nad którym przerzucono dwa mostki, i zbudowano chłodnię. W 1873 r. ukończono budowę ścieżek i trawników, a park został ogrodzony i zamknięty bramą. W latach 1874-1875 wybudowano kaplicę Marsh, a następnie skrzydło stajni i powozownię.

Sam zamek został przebudowany w latach 1878-1882. Wieża została powiększona i zdominowała stronę północną, a skrzydło południowe zostało dwukrotnie powiększone. Nowe skrzydło na parterze mieściło pokoje dla państwa, salon i jadalnię, a skrzydło wschodnie zostało rozbudowane o wieżyczki i nowoczesne udogodnienia. Wejście pod szerokim gankiem, które wcześniej znajdowało się od strony zachodniej na końcu mostu nad fosą, przeniesiono na południową fasadę z widokiem na park. Po wejściu do westybulu pokoje rozgałęziały się w prawo, tworząc gościnny salon, a w lewo - salę bilardową z dużymi, kręconymi schodami. Klatka schodowa była ozdobiona metalowymi poręczami i motywami herbów rodziny Villegas. Wnętrze zostało przebudowane, ale kominki i malowane powierzchnie nad drzwiami zostały odrestaurowane. Sypialnie na piętrze z łazienkami znajdowały się po obu stronach centralnego korytarza. Kuchnia i pomieszczenia gospodarcze znajdowały się w piwnicy i zainstalowano w nich windy. Później dodano grzejniki, a w 1897 r. zainstalowano elektryczność.

Obecnie teren jest otwarty od maja do listopada. W domu zachował się wystrój wnętrz, meble i przedmioty codziennego użytku, które należały do rodziny Villegas. Jest on reprezentatywny dla okresu Belle Epoque. Posiadłość pojawiła się w kilku filmach, m.in. w "Germinal" Claude'a Berriego, "Angel" François Ozona i filmie "Landes" François-Xaviera Vivesa z Marie Gillain w roli głównej. W domu znajduje się również wystawa poświęcona byłej mieszkance, Marii de Villegas de Saint-Pierre, córce hrabiego Léona de Villegas de Saint-Pierre, która dorastała w tym domu i była pielęgniarką podczas I wojny światowej.