Palmojad

Sęp palmowy, znany również jako sęp palmowy rybołów, to fascynujący ptak drapieżny wyróżniający się w rodzinie Accipitridae. Jest jedynym przedstawicielem swojego rodzaju, Gypohierax, i znacznie różni się od sępów Nowego Świata występujących po drugiej stronie globu. Te ptaki można spotkać w całej Afryce Subsaharyjskiej, głównie w zalesionych i sawannowych obszarach w pobliżu wody i palm. Jeśli odwiedzasz popularne miejsca turystyczne, takie jak Gambia, możesz nawet zobaczyć jednego z bliska.

Wygląd sępa palmowego jest dość charakterystyczny. Ma przeważnie białe pióra z wyrazistymi czarnymi plamami na skrzydłach i ogonie oraz charakterystyczną czerwoną skórę wokół każdego oka. Jest najmniejszym sępem Starego Świata, ważącym około 1,3 do 1,7 kg, z imponującą rozpiętością skrzydeł wynoszącą około 150 cm. Te ptaki są powszechne wzdłuż wybrzeża Afryki, z szacowaną populacją 80 000 par, w tym małą populacją około 40 ptaków w Południowej Afryce.

Sęp palmowy jest ściśle związany ze środowiskiem olejowców i palm raffia, żyjąc w nadbrzeżnych lasach i namorzynach. Mają unikalną dietę, żywiąc się głównie mięsistymi łupinami owoców olejowca oraz owocami palm raffia. Jednak nie gardzą także innymi pokarmami, takimi jak kraby, ryby i małe ssaki. Jeśli chodzi o gniazdowanie, te ptaki są bardzo lojalne wobec swoich domów. Pary lęgowe budują duże gniazda na wysokich drzewach lub u podstaw palm raffia i pozostają w tych miejscach co roku.

W Południowej Afryce te sępy są głównie spotykane wokół gajów palm raffia. Znanych jest siedem miejsc lęgowych, w których żyje około 40 ptaków. Działania ochronne koncentrują się na ochronie ich siedlisk, takich jak Park Mokradeł Isimangaliso, oraz na wspieraniu wzrostu palm raffia, aby zapewnić pokarm i miejsca gniazdowania. Chociaż obecnie nie są uważane za bezpośrednio zagrożone w Południowej Afryce, utrata siedlisk spowodowana wydobyciem piasku i rozwojem urbanistycznym może stanowić zagrożenie dla ich przyszłości.