Fakty o: Sokół rudogłowy
Sokół rudogłowy, kobczyk rudogłowy – gatunek średniej wielkości ptaka drapieżnego z rodziny sokołowatych. To szeroko rozpowszechniony ptak osiadły w Indiach i sąsiednich regionach, jak również w subsaharyjskiej Afryce. Lokalnie zwany Turumti.
Morfologia
Sokół rudogłowy to średniej wielkości drapieżca o długich skrzydłach z jasnorudym wieńcem na głowie i tej barwy karkiem. Średnia jego długość wynosi 30-36 cm, a rozpiętość skrzydeł 85 cm. Obie płcie są podobne pod względem upierzenia, ale nie rozmiarem: samiec jest mniejszy niż samica, co jest częstą prawidłowością u sokołów. Młode ptaki są płowożółte z mniej wyraźnym prążkowaniem i bardziej matową górną częścią ciała.
Dorosły afrykański sokół z podgatunku Falco chicquera ruficollis ma białą część twarzową poza czarnym paskiem, przypominającym wąsy. Górne części ciała są jasnoszare z czarnymi lotkami pierwszorzędowymi i końcowką ogona. Dolne części ciała są białe i posiadają ciemne paskowanie na spodniej stronie skrzydeł, dolnych partiach piersi, brzuchu i spodniej stronie ogona. Przednia strona szyi ma płowożółte paski. Nogi i obwódka oczna są żółte. Wydają przenikliwe kek-kek-kek.
Zachodnioafrykańskie samce ważą pomiędzy 139 i 178 gram, podczas gdy samice zwykle między 190 a 305 gram. Poszczególne afrykańskie ptaki w południowym biegu rzeki Zambezi są odseparowane od reszty i tworzą podgatunek Falco chicquera horsbrughi, ale różnice w wielkości mogą mieć charakter ciągły (przejściowy) i to wydzielenie może być niepoprawne.
Azjatycki podgatunek nominatywny Falco chicquera chicquera ma rude paski przypominające wąsy. Brakuje mu rudych prążków na piersi i ma mniej rozległe paskowanie w odniesieniu do podgatunków afrykańskich.
Systematyka
Miejsce sokoła rudogłowego w rodzinie sokołowatych nie jest w pełni ustalone. Czasem za najbliżej spokrewniony gatunek podaje się drzemlika lub sokoła afrykańskiego, ale prawdopodobnie nie jest to poprawne wskazanie. W rzeczywistości może być odległym krewnym sokoła wędrownego, ale potrzebne są bardziej wnikliwe badania. W każdym razie, afrykańskie i hinduskie podgatunki bardzo różnią się między sobą i w dłuższej perspektywie czasowej ulegną oddzieleniu gatunkowemu. Wyróżniono trzy podgatunki F. chicquera:
Zachowanie
Zamieszkuje półpustynie, sawanny i inne suche otwarte przestrzenie z porozrzucanymi drzewami, ale również przyrzeczne lasy. Często spotyka się go siedzącego w ukryciu w koronie palmy Borassus aethiopium lub ścigającego ptaki, nietoperze i duże owady w trakcie dziarskiego lotu. Poluje głównie o zmierzchu i o świcie pod sklepieniem drzew. Często łowy prowadzi w parach, czasem wykorzystując technikę w której jeden ptak z pary nisko leci nad ziemią wypłaszając małe ptaki. Drugi w tym czasie lata wyżej i chwyta ofiary wylatujące z ukrycia.
Ptaki te zajmują stare gniazda po ptakach krukowatych. Samica może też składać od 3 do 5 jaj w zakamarkach korony drzewa palmowego.
Burkinę Faso