The Causeway

The Causeway to wąski pas zrekultywowanego lądu i mostów w północnej części Bermudów, łączący parafię Hamilton na stałym lądzie na południowym zachodzie z Międzynarodowym Portem Lotniczym Bermudy na wyspie St. David's Island w parafii St. George's na północnym wschodzie, które poza tym dzieli Castle Harbour.

Potrzeba stworzenia takiej drogi była od dawna znana władzom Bermudów. Na początku XIX wieku powołano komitet, który miał zbadać możliwe plany. Dopiero w 1867 r. zatwierdzono ważny plan, autorstwa porucznika Alberta Hime z Królewskich Inżynierów.

Zbudowana przez inżynierów królewskich, Hime's Causeway została otwarta dla ruchu 19 września 1871 roku przez gubernatora Lefroya. Koszt budowy wyniósł 27 000 funtów. Pierwotnie trasa rozciągała się od Blue Hole Hill, przez Cartwheel Islands do Longbird Island. Projekt obejmował również budowę nowej drogi w Bailey's Bay i przez Longbird Island, a także most obrotowy z Longbird do St. George's, dzięki czemu powstała nieprzerwana droga lądowa z rozwijającej się głównej wyspy do starej kolonii.

Do II wojny światowej na Bermudach nie było praktycznie żadnych pojazdów mechanicznych, a po Causeway poruszały się tylko rowery i zaprzęgi konne. George's i Somerset w Sandys Parish na Bermudach. W związku z tym grobla była mało używana. Wraz z budową bazy lotniczej Kindley Field przez Siły Powietrzne Armii Stanów Zjednoczonych w latach 1942-1943 i złagodzeniem zakazu ruchu pojazdów silnikowych dla niezbędnych zastosowań wojskowych w czasie wojny, wykorzystanie grobli przez pojazdy silnikowe znacznie wzrosło.

Po II wojnie światowej, pod koniec lat czterdziestych, rząd Bermudów zezwolił na używanie pojazdów mechanicznych przez cywilów, a grobla stała się istotną częścią infrastruktury transportowej Bermudów dla przeciętnego obywatela.

Przez cały czas swojego istnienia grobla wielokrotnie doznawała uszkodzeń spowodowanych huraganami. 1 września 1880 r. grobla została zniszczona przez "wielki sztorm". Odbudowano ją według pierwotnego projektu, który przetrwał do 14 września 1899 r. kiedy to trzy czwarte mili mostu zostało zniszczone przez kolejny potężny huragan. Po tym wydarzeniu groblę odbudowano z kamiennych bloków. Niemal sto lat później, w 1995 r. huragan Felix wyrządził znaczne szkody. 5 września 2003 r. huragan Fabian wyrządził poważne szkody, w wyniku których zginęły cztery osoby.

Po zniszczeniach wyrządzonych przez huragan Fabian rząd Bermudów zaczął badać alternatywne rozwiązania dla naprawy grobli po każdym sztormie, który ją niszczył. Alternatywy te obejmują podwodny tunel, prawdziwy most oraz budowę dodatkowych dróg, np. przez parki Coney Island i Ferry Reach. Publiczne spotkania dotyczące tych planów rozpoczęły się w październiku 2006 roku.

Do lutego 2010 r. plany zastąpienia grobli zostały jednak zarzucone. Kwestia ta była drażliwym tematem, gdy poruszono ją w Senacie Bermudów.