Castle Islands Fortifications, St. George’s

Kilka wysp leżących przy południowym wejściu do Castle Harbour na Bermudach zostało ufortyfikowanych we wczesnym okresie istnienia tego terytorium, stąd nazwa portu. Kiedy w 1612 roku Anglia rozpoczęła oficjalne zasiedlanie archipelagu, pierwsze stałe miasto, St. George's, zostało ulokowane po północnej stronie St. George's Harbour można było dostać się bezpośrednio kanałami od wschodu. Kanały te były jednak płytkie i początkowo nadawały się tylko dla małych statków. W związku z tym, mimo że na jego brzegach nie było większych osad, Castle Harbour był ważnym kotwicowiskiem we wczesnych latach istnienia kolonii, a jego główne wejście, Castle Roads, stanowiło ważną drogę dla żeglugi z otwartego Atlantyku. Był też słabym punktem, ponieważ znajdował się z dala od obrony portu St. George's Harbour i trudno było do niego dotrzeć. Jerzego i trudno do niego dotrzeć. Szybko został ufortyfikowany i obsadzony stałą milicją.

Jerzego, ale już pod koniec tego samego roku rozpoczęto prace nad obroną portu Castle, poczynając od Wyspy Zamkowej. Jako środek tymczasowy, z wraku statku Sea Venture z 1609 roku uratowano dwa działa, z których jedno zainstalowano na Castle Island w 1612 roku. Wkrótce, zgodnie z instrukcjami gubernatora Richarda Moore'a, wzniesiono właściwe fortyfikacje. Zamek Królewski jest dziś najstarszą zachowaną angielską fortyfikacją w Nowym Świecie. Jest to najstarszy stojący kamienny budynek na Bermudach, wcześniejszy niż State House. Dom Kapitański, zbudowany rok po State House, w 1621 r. jest najstarszym kamiennym domem na Bermudach. Jest to również najstarszy stojący dom angielski w Nowym Świecie. W 1614 r. King's Castle odpierał jedyny w historii atak Hiszpanii na Bermudy. Z jego artylerii oddano dwa strzały. Mimo że żaden z nich nie trafił, hiszpański statek zrezygnował z ataku. Fort ten był wykorzystywany jeszcze w czasie II wojny światowej przez bermudzki garnizon wojskowy, w którego murach mieszkali w namiotach żołnierze, pilnujący kanałów z karabinami maszynowymi. Inne forty zbudowane na południe od Castle Harbour to: Devonshire Redoubt i Landward Fort na Wyspie Zamkowej, Southampton Fort na Wyspie Brangmana, po wschodniej stronie Castle Roads, Old Castle lub Charles' Fort na Wyspie Koziej, Pembroke Fort na Wyspie Coopera oraz Fort Bruere na Wyspie Głównej.

W Ferry Reach, na północ od Castle Harbour, zbudowano Burnt Point Fort, czyli Ferry Point Battery, Ferry Island Fort, a w 1822 r. wieżę Martello. Zarówno Ferry Island Fort, jak i wieża Martello zostały zbudowane przez regularną armię brytyjską, która po uzyskaniu niepodległości przez Stany Zjednoczone utworzyła stały garnizon na Bermudach. Łańcuch wysp na południe od Castle Harbour jest często określany mianem Wysp Zamkowych. Ich fortyfikacje są najstarszymi zachowanymi angielskimi fortyfikacjami Nowego Świata. Były to również pierwsze angielskie fortyfikacje nadbrzeżne w Nowym Świecie. Istniejące wówczas fortyfikacje zostały przedstawione i opisane przez kapitana Johna Smitha w książce "The Generall Historie of Virginia, New-England, and the Summer Isles" z 1624 roku. Ze względu na swoje historyczne znaczenie zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, wraz z Miastem Świętego Jerzego i innymi pobliskimi fortyfikacjami, takimi jak Fort St. Catherine.