St. David's Island, St. George’s

Wyspa św. Dawida jest jedną z głównych wysp Brytyjskiego Terytorium Zamorskiego Bermudy. Znajduje się na dalekiej północy terytorium, jako jedna z dwóch wysp o podobnej wielkości, które stanowią większą część parafii św.

Pierwotnie wyspa miała powierzchnię 503 akrów. W czasie II wojny światowej, w 1942 r. została powiększona poprzez rekultywację i wchłonięcie Long Bird Island i Cooper's Island do 650 akrów, aby zapewnić miejsce dla bazy wojskowej Stanów Zjednoczonych. Później przemianowano ją na Kindley Air Force Base, a USNAS Bermuda zajęła ponad połowę powierzchni wyspy na mocy 99-letniej umowy dzierżawy.

Baza została zamknięta w 1995 r. i zwrócona Bermudom. Te części bazy, które były niezbędne do funkcjonowania lotniska, wraz z terminalem lotnictwa cywilnego, stały się Międzynarodowym Portem Lotniczym Bermudy Wyspa Coopera jest obecnie fizycznie połączona z południowo-wschodnią częścią St. David's, choć obie wyspy są nadal powszechnie uważane za odrębne jednostki.

Wyspa została nazwana przez brytyjskich kolonistów na cześć świętego Dawida, patrona Walii, ponieważ podobnej wielkości wyspa St. George's Island, leżąca na północy, została nazwana na cześć patrona Anglii. Obie wyspy oddzielają dwa akweny - Ferry Reach na południowym zachodzie i St. George's Harbor na północnym wschodzie. David's jest oddzielona od kontynentu bermudzkiego przez wody Castle Harbor na południu, ale łączy się z nim drogą przez The Causeway.

David's Head, najdalej na wschód wysunięty punkt Bermudów, oraz pobliską St David's Battery na Great Head, Międzynarodowy Port Lotniczy im. L.F. Wade'a, Latarnię Morską St David's oraz Annie's Bay na Cooper's Island.

Wyspa św. Dawida jest połączona ze Stanami Zjednoczonymi atlantyckim kablem światłowodowym znanym jako 360 Americas.