Yeshiva, Wołożyn

Jesziwa Etz Ḥayyim, zwana potocznie Jesziwą Wołożyńską, była prestiżową litewską jesziwą położoną w Wołożynie, w Imperium Rosyjskim. Została założona przez rabina Ḥayyima Volozhinera, ucznia słynnego Gaona Wileńskiego, i wykształciła kilka pokoleń uczonych, rabinów i przywódców. Ukończona w 1806 r. uważana jest za pierwszą nowoczesną jesziwę i służyła za wzór dla późniejszych miznagedyjskich instytucji edukacyjnych.

Instytucja osiągnęła swój szczyt pod kierownictwem rabina Naftalego Zvi Jehudy Berlina, który w 1854 r. został rosh jesziwą. W 1892 r. żądania władz rosyjskich dotyczące zwiększenia liczby studiów świeckich zmusiły jesziwę do zamknięcia. Otwarto ją ponownie na mniejszą skalę w 1899 r. i funkcjonowała do wybuchu II wojny światowej w 1939 r. W czasie wojny żołnierze niemieccy używali budynku jako stajni, a następnie został on przekształcony w stołówkę i delikatesy. W 1989 roku obiekt został zwrócony społeczności żydowskiej na Białorusi. W 1998 r. Jesziwa Wołożyńska została wpisana na Państwową Listę Zabytków Historii i Kultury Republiki Białorusi.