Shwezigon Pagoda, Pagan

Shwezigon Pagoda lub Shwezigon Paya to buddyjska stupa znajdująca się w Nyaung-U w Birmie. Prototyp birmańskiej stupy składa się z okrągłej, pozłacanej stupy otoczonej mniejszymi świątyniami i kapliczkami. Budowa Pagody Shwezigon rozpoczęła się za panowania króla Anawrahty, założyciela Imperium Pogańskiego, w latach 1059-1060, a zakończyła w 1102 r. za panowania jego syna, króla Kyansitthy. Na przestrzeni wieków pagoda była niszczona przez liczne trzęsienia ziemi i inne klęski żywiołowe, dlatego kilkakrotnie poddawano ją renowacji. Podczas ostatnich renowacji pokryto ją ponad 30 000 miedzianych płyt. Tarasy na najniższym poziomie pozostały jednak w niezmienionej formie.

Uważa się, że w tej pagodzie, buddyjskim miejscu kultu, przechowywane są kość i ząb Gautamy Buddy. Pagoda ma formę stożka utworzonego przez pięć kwadratowych tarasów z centralnym, litym rdzeniem. Pod czterema stojącymi tu posągami Buddy znajdują się ślady stóp. Legendy Jataka są przedstawione na szkliwionych płytkach terakotowych umieszczonych na trzech prostokątnych tarasach. Przy wejściu do pagody znajdują się duże posągi strażników świątyni. Znajdują się tam również cztery stojące posągi Buddy z brązu, które uważane są za posągi Buddy z obecnego wieku. Na zewnętrznych krańcach pagody znajduje się 37 bóstw natów oraz misternie wyrzeźbiona drewniana rzeźba Thagyamina, birmańskiej wersji hinduskiego boga Indry. Na terenie pagody Shwezigon znajduje się kamienny filar zawierający inskrypcje w języku Mon, poświęcone przez Kyansitthę.