Museu da Casa Brasileira, São Paulo

Museu da Casa Brasileira, instytucja Sekretariatu Kultury i Gospodarki Kreatywnej stanu São Paulo, zajmuje się problematyką brazylijskiego domu przez pryzmat architektury i wzornictwa. W ciągu ponad pięciu dekad swojego istnienia stał się krajowym i międzynarodowym punktem odniesienia w tych dziedzinach, promując takie programy, jak MCB Design Award, konkurs stworzony w 1986 roku w celu wspierania brazylijskiej produkcji w tym segmencie, oraz projekt Brazilian Houses, mający na celu ocalenie i zachowanie pamięci o różnorodności brazylijskiego budownictwa mieszkaniowego.

Program MCB obejmuje wystawy czasowe oraz program oparty na debatach, wykładach i publikacjach, które kontekstualizują powołanie muzeum w zakresie architektury i projektowania, przyczyniając się do kształtowania krytycznego myślenia na różne tematy, takie jak urbanistyka, mieszkalnictwo, kreatywna gospodarka, mobilność miejska i zrównoważony rozwój. Muzeum przeznacza swoją przestrzeń na dwie wystawy długoterminowe: Remanescentes da Mata Atlântica & Acervo MCB, z panelami fotograficznymi i tekstowymi, które odnoszą różne typologie drewna w zbiorach MCB do różnych rodzimych gatunków występujących w lasach atlantyckich, a także prezentują część kolekcji instytucji, na którą składają się meble i przedmioty reprezentatywne dla brazylijskiego domu od XVII wieku do czasów współczesnych, oraz A Casa e a Cidade - Coleção Crespi Prado, która odnosi się do mieszkalnego wykorzystania nieruchomości, w której obecnie mieści się muzeum, poprzez codzienne życie i trajektorię jej pierwotnych mieszkańców: para Renata Crespi i Fábio Prado, protagoniści historycznych, kulturowych i urbanistycznych przemian w mieście São Paulo.

W wersji cyfrowej MCB udostępnia społeczeństwu szczegółowy przegląd informacji dotyczących zwyczajów życia prywatnego od XVI wieku w Brazylii. Baza danych Equipamentos da Casa Brasileira, Usos e Costumes - Arquivo Ernani Silva Bruno zawiera 28 tys. plików zawierających relacje podróżników, literaturę piękną, spisy rodzin i testamenty, które ujawniają zwyczaje kulturowe brazylijskiego gospodarstwa domowego. Pod kierownictwem historiografa Ernaniego Silvy Bruna, pierwszego dyrektora MCB, prace znane jako Arquivo Ernani zostały podzielone na 24 tematy, takie jak jedzenie, budownictwo, zwyczaje domowe, meble i inne, i stanowią część zbiorów archiwalnych muzeum.

Instytucja inwestuje w rozszerzenie działań edukacyjnych, zwracając uwagę na specjalnych odbiorców oraz na rozwój technik i materiałów pomocniczych zarówno dla zwiedzających z przewodnikiem, jak i dla odbiorców spontanicznych. Program kulturalny obejmuje również projekt "Muzyka w MCB", w ramach którego w niedzielne poranki od marca do grudnia odbywają się bezpłatne prezentacje muzyczne. Wszystkie te działania oznaczają znaczący rozwój działalności muzeum i stopniowe zwiększanie liczby odwiedzających, aż do poziomu przekraczającego 100 tys. osób rocznie.

MCB powstało w 1970 roku jako Muzeum Brazylijskich Mebli Artystycznych i Historycznych, członek sieci muzeów rządu stanowego, powiązanej z Sekretariatem Kultury. W 1972 r. zyskała swoją ostateczną siedzibę - neoklasyczny dworek zbudowany w latach 1942-1945, w którym pierwotnie mieszkał były burmistrz São Paulo Fábio da Silva Prado i jego żona Renata Crespi Prado. Projekt architektoniczny, autorstwa Wladimira Alvesa de Souzy, nawiązuje do linii Pałacu Cesarskiego w Petrópolis. Jego budowa jest częścią ekspansji urbanistycznej w pierwszej połowie XX wieku w São Paulo, kiedy to elita miasta opuściła centrum, aby zamieszkać w pobliżu rzeki Pinheiros.

Para mieszkała w rezydencji przez 18 lat i przekształciła ją w centrum dużych oficjalnych przyjęć. Po śmierci Fábio Prado, który nie pozostawił po sobie spadkobierców, Renata Crespi wyprowadziła się z domu, a w 1968 r. przekazała posiadłość Fundacji Ojca Anchieta. Z kolei Fundacja użyczyła budynek Sekretariatowi Kultury stanu São Paulo.