Serra de Ibiapaba, Serra da Ibiapaba Environmental Protection Area

Serra de Ibiapaba znana również jako Serra Grande, Chapada da Ibiabapa e Cuesta da Ibiapaba, to wyżynne pasmo w północno-wschodniej Brazylii, które leży na granicy stanów Piauí i Ceará. Pasmo biegnie na północ i południe, rozciągając się od wybrzeża Atlantyku na północy do połączenia z Serra do Araripe, która stanowi południową granicę stanu Ceará. Rzeka Poti przecina pasmo, a jego południowa część, między Poti a Serra do Araripe, znana jest również jako Serra Grande.

Region atrakcyjny pod względem bogactw naturalnych, który był już zamieszkiwany przez różne grupy tubylcze. Ludzie, którzy żyli już wcześniej, negocjując z ludami europejskimi, takimi jak Francuzi, wiele produktów naturalnych, zanim przybyli tu Portugalczycy. Początkowo zamieszkiwali go Indianie tabajaras i tapuias, jak to zostało przedstawione w książce José de Alencara o Iracema, w której Indiańska kobieta kąpała się w Bica do Ipú.

Na wyżynie Ibiabapa znajdują się miasta Viçosa do Ceará, Tianguá, Ubajara, São Benedito, Guaraciaba do Norte i Ibiapina. Wysokość nad poziomem morza waha się od 700 do 850 metrów. Park Narodowy Ubajara położony jest na Serra da Ibiapaba.