Kapibara wielka

Kapibara, pochodząca z Ameryki Południowej, jest największym żyjącym gryzoniem na świecie. Należące do rodzaju Hydrochoerus, te społeczne stworzenia często widywane są w grupach, które mogą liczyć nawet do 100 osobników. Chociaż nie są uważane za zagrożone, kapibary są często celem polowań ze względu na mięso, skórę i tłuszcz. Nazwa "kapibara" pochodzi z języka Tupi i oznacza "ten, który je smukłe liście."

Kapibary należą do podrodziny Hydrochoerinae i są blisko spokrewnione z mokokami. Te półwodne ssaki preferują życie w pobliżu zbiorników wodnych i są doskonałymi pływakami, potrafiąc wstrzymać oddech pod wodą nawet na pięć minut. Jako roślinożercy, żywią się głównie trawami, roślinami wodnymi oraz owocami.

Z punktu widzenia zachowań społecznych, kapibary są niezwykle interesujące. Żyją w grupach z wyraźną hierarchią i posiadają unikalne gruczoły zapachowe oraz specyficzne zachowania godowe. Samice często mają większy wpływ na wybór partnerów. Zwykle rozmnażają się w wodzie, a okres ciąży wynosi od 130 do 150 dni, co skutkuje miotami liczącymi około cztery młode. Młode kapibary szybko integrują się z grupą i są odstawiane od mleka po 16 tygodniach.

Jeśli chodzi o ochronę, chociaż kapibary nie są obecnie zagrożone, polowania i utrata siedlisk wpłynęły na ich populacje w niektórych rejonach. W niektórych miejscach kapibary są hodowane na mięso i skóry, a ich zdolność do przystosowania się do środowisk miejskich pozwoliła im rozwijać się w zoo i parkach. W niewoli kapibary mogą żyć nawet do 12 lat. W Japonii cieszą się dużą popularnością, szczególnie z powodu korzystania z gorących źródeł w zimowych miesiącach.