Kovachevsko kale

Kovachevsko kale było rzymskim miastem, które leży 6 km na zachód od bułgarskiego miasta Popovo. Czeski archeolog Karel Škorpil nazwał je Kovachoveshko kale, od nazwy pobliskiej wioski Kovachevets.

Na uwagę zasługują potężne mury obronne na planie zbliżonym do trójkąta, które otaczają obszar o powierzchni ponad 40 hektarów. Kamienne mury są ufortyfikowane 17 basztami w kształcie litery U. Istnieją dwie bramy, jedna od zachodu, druga od północnego wschodu.

Miasto jest położone na płaskim terenie, naturalnie chronionym przez rzeki.

Mocne mury o grubości 3,20 m zostały wzniesione w latach 308-324 n.e. za wspólnych rządów cesarzy rzymskich Konstantyna I Wielkiego i Licyniusza po wojnach gockich w latach 250-269. Miasto zostało podpalone podczas drugiej wojny gockiej w latach 376-382 n.e. Powoli odbudowywano je aż do najazdu Attyli Hunów w 447 r. n.e. Ostatecznie zostało zniszczone przez Słowian. Ostatecznie zostało zniszczone przez Słowian i Awarów w latach 580-tych.

Ostatnie wykopaliska prowadzone przez Uniwersytet Wielkiego Tyrnowo im. św. Cyryla i Metodego ujawniły w obrębie murów ogromny rzymski budynek z IV w. n.e. który wydaje się być horreum. Mierzyła ona ponad 60 m x 25 m, choć nie została jeszcze w pełni odsłonięta. Posiadał masywne podwójne drzwi o szerokości 2,4 m. Ściany budynku mają szerokość 1,3 m i są wzmocnione zewnętrznymi przyporami. Był dwukondygnacyjny, podpiwniczony i zbudowany z opus mixtum. Spichlerz został splądrowany i podpalony około 378 r. n.e. prawdopodobnie przez Gotów.

Podziemny akwedukt zbudowany z glinianych rur zaopatrywał twierdzę w wodę pitną, schodząc z północnego zachodu na przestrzeni kilku kilometrów ze wzgórza Kalakoch.