Antylopowiec koński

Antylopa końska to imponująco duży gatunek antylopy, który przemierza sawanny Afryki Zachodniej i Centralnej. Łatwo je rozpoznać po czerwonawo-brązowej sierści, jaśniejszym podbrzuszu, białych brwiach i charakterystycznym czarnym pysku. Te antylopy mają także krótkie, stojące grzywy, delikatne brody i wyraźne czerwone nozdrza. Należą do największych antylop, z samcami ważącymi od 242 do 300 kg oraz samicami od 223 do 280 kg. Chociaż przypominają antylopy szablorogie, można je łatwo odróżnić dzięki unikalnemu ubarwieniu.

Antylopy końskie dobrze radzą sobie w leśnych i trawiastych sawannach, gdzie tworzą haremowe grupy prowadzone przez dominującego samca. Te grupy nie są pozbawione dramatyzmu, ponieważ samce często angażują się w zaciekłe walki za pomocą swoich rogów, aby ustalić hierarchię. Ich dieta składa się głównie z traw średniej długości, występujących w ich siedliskach. Taksonomicznie należą do rodzaju Hippotragus i są częścią rodziny Bovidae.

Występuje kilka podgatunków antylop końskich, z których każdy zamieszkuje różne regiony Afryki. Gatunek ten został po raz pierwszy opisany w 1803 roku przez francuskiego przyrodnika Étienne Geoffroy Saint-Hilaire. Antylopa końska dzieli swój rodzaj z wymarłym bluebuckiem i antylopą szablorogą. Te zwierzęta mają budowę przypominającą konia, osiągają około 135-160 cm wysokości w kłębie i ważą od 230 do 320 kg. Charakteryzuje je również krótka, stojąca grzywa, białe plamy na twarzy oraz długie, wąskie uszy z pęczkami.