Pawilon Najwyższej Harmonii, Pekin

Sala Najwyższej Harmonii, czyli po chińsku Taihe Dian, jest perłą architektoniczną Zakazanego Miasta w samym sercu Pekinu. Jako największa i najważniejsza sala w kompleksie, stanowiła centrum władzy cesarskiej Chin przez wiele dynastii.

Zbudowana w 1420 roku za panowania dynastii Ming, Sala Najwyższej Harmonii była miejscem, gdzie cesarze przyjmowali kondolencje, ogłaszali ważne dekrety i przygotowywali się do najbardziej uroczystych ceremonii. Jej imponujące rozmiary – 30 metrów wysokości, 60 metrów szerokości i 33 metry głębokości – świadczą o mocy i majestacie chińskiego cesarstwa.

Struktura budynku odzwierciedla zasadę symetrii, która była kluczowa dla chińskiej architektury. Dach pokryty jest złotymi dachówkami, a fasada budynku zdobiona jest czerwonymi i złotymi ornamentami, co symbolizuje szczęście i bogactwo. Sala Najwyższej Harmonii stoi na marmurowej platformie, z trzema ścieżkami prowadzącymi do jej wejścia, z których środkowa była zarezerwowana wyłącznie dla cesarza.

Wnętrze hali zdobi gigantyczny tron, z którego cesarze przemawiali do swoich poddanych. Znajduje się tam również kolekcja zabytkowych zegarów i innych dzieł sztuki, które podkreślają bogactwo i wyrafinowanie dworu cesarskiego.