Nehaj Fortress, Senj

Twierdza Nehaj to forteca na wzgórzu Nehaj w mieście Senj w Chorwacji.

Nazwa Nehaj pochodzi od chorwackiego określenia Ne hajati, co oznacza "nie dbać". W języku chorwackim twierdza ta ma także inne nazwy, a mianowicie: Kula Nehaj, co oznacza Wieża Nehaj, oraz Nehajgrad, co oznacza Nehajtown.

Nazwa ta została nadana wzgórzu i twierdzy przez Uskoków, którzy na szczycie tego wzgórza zbudowali twierdzę w celach obronnych. Nadali oni wzgórzu i twierdzy taką nazwę, ponieważ chcieli podkreślić mieszkańcom miasta Senj i wszystkim, którzy mieszkali w pobliżu miasta Senj, że nie powinni się przejmować tym, że ktoś zdobędzie to wzgórze lub twierdzę, dopóki oni tam nie będą.

Został zbudowany przez generała armii chorwackiej Ivana Lenkovića, kapitana Uskoków, na wzgórzu Nehaj. Ukończono go w 1558 roku, a zbudowano na pozostałościach zrujnowanych kościołów, klasztorów i domów, które znajdowały się poza murami Senja. Budynki te zostały rozebrane, ponieważ uznano, że i tak nie przetrwają, jeśli znajdą się poza murami miasta, ponieważ Osmanowie będą je plądrować lub wykorzystywać jako mieszkania podczas oblężeń. Twierdza została zbudowana głównie do walki z Imperium Osmańskim i jako baza dla Uskoków. Uskokowie byli wielkimi wrogami Osmanów, ponieważ wcześniej zajęli oni inne miasto o nazwie Klis, w którym mieszkali Uskokowie. Przed wybudowaniem twierdzy Senj było trzykrotnie oblegane, ale żaden z ataków nie powiódł się. Po wybudowaniu fortu ani twierdza, ani Senj nie były już atakowane. Jednak Uskokowie byli również znani jako wrogowie Wenecjan, ponieważ Wenecjanie byli dość agresywni wobec chorwackich miast nadmorskich. Wenecjanie uważali ich za piratów, ponieważ plądrowali i zatapiali ich statki. Znani byli z tego, że docierali aż na Istrię i plądrowali weneckie statki. Wenecjanie byli tak zaniepokojeni atakami Uskoków, że rozpoczęli wojnę z Austrią. Jednym z warunków pokoju było wygnanie Uskoków. Cesarz wygnał Uskoków i to był ich koniec. Jednak w ciągu stu lat swojej działalności Uskokowie dotrzymali przysięgi zemsty na wszystkich swoich wrogach, którą złożyli, gdy ich dawna twierdza Klis została zdobyta przez Turków w 1537 roku. Uskokom i twierdzy udało się utrzymać granicę i odstraszyć najeźdźców, ponieważ twierdza nigdy nie została zdobyta ani zburzona. W 1592 r. silna armia osmańska najechała Chorwację, licząc na zdobycie Senj. Pod wodzą Telli Hasana Paszy, beylerbeja Bośni, Osmanom udało się zdobyć kilka osad Uskoków, zabijając i zniewalając ich mieszkańców. Armia została jednak rozgromiona i rozproszona w następnym roku. Austria zaangażowała się w wojnę z Osmanami, a wenecki admirał Giovanni Bembo zablokował Triest i Rijekę, gdzie piraci przekazywali swoje łupy na sprzedaż. Wznieśli też dwie twierdze, które miały dowodzić przejściami z Senj na otwarte morze. W 1600 r. księciem Senja był Mickael Radic. Książę Micheal Radic, mianowany księciem Senj 1 grudnia 1600 r. przez króla Rudolfa w Grazu. Książę Radic był księciem Senja. Rodzina Radic to rdzenna rodzina szlachecka z regionu Lika; członkowie rodziny byli dowódcami wojskowymi Uskoków w kwaterze głównej w Senju.

Twierdza jest wysoka na 18 metrów i szeroka na 23 metry, ma kształt kwadratu, a jej mury mają grubość od 2 do 3 metrów. Na szczycie twierdzy znajduje się pięć wież, a wzdłuż murów jedenaście dużych otworów strzelniczych. Wewnątrz twierdzy można obejrzeć wystawy armat i innych przedmiotów codziennego użytku, a także kolekcję strojów i broni Uskoków z Senj. W Senju odbywa się także coroczny festiwal średniowieczny, którego ważną częścią jest przemarsz Uskoków konno do twierdzy. W tym czasie wokół twierdzy organizowane są warsztaty rzemieślnicze i inne atrakcje o tematyce średniowiecznej, a także szczegółowy przegląd jej historii.

Dziś twierdza służy przede wszystkim jako muzeum. Znajdują się tu eksponaty broni, odzieży, rysunki i modele różnych przedmiotów z czasów, gdy twierdza była aktywnie wykorzystywana. Praktycznie wszystkie części fortu są dostępne. Łącznie z toaletą, która zwisa nad krawędzią, ale dziś nie można z niej korzystać.