Centre of Cultural Heritage, Nikozja

Cypryjskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego zostało założone w 1979 roku i świadczy usługi w zakresie archeologii, historii sztuki, dziedzictwa kulturowego i dziedzictwa przyrodniczego. Usługi obejmują również takie dziedziny, jak rejestracja i archiwizacja cyfrowa dziedzictwa artystycznego Cypru, jego restauracja i konserwacja, badanie i wzbogacanie poprzez tworzenie muzeów, organizację wystaw i kongresów, wykładów i programów naukowych, a także poprzez publikacje.

Od 1990 roku Centrum współpracuje z uniwersytetami, ośrodkami badawczymi, gminami i społecznościami, a także z Kościołem i rządem Cypru, organizacjami pozarządowymi i osobami prywatnymi w ramach różnych programów i projektów. Przeprowadzono specjalistyczne badania i konsultacje dla kilku gmin i społeczności Cypru. Przyczyniono się do dalszego rozwoju turystyki kulturowej. Realizowano także programy koncentrujące się na rejestracji i badaniu dziedzictwa przyrodniczego, zwłaszcza inwentaryzacji tradycyjnych roślin Cypru i basenu Morza Śródziemnego oraz ich wykorzystaniu w architekturze krajobrazu, tak aby nie zmieniać fizjonomii tradycyjnego krajobrazu.

Główną zasadą Centrum jest to, że wyniki badań naukowych muszą być upowszechniane nie tylko wśród społeczności akademickiej, ale także wśród szerszej publiczności, aby poprawić powszechną edukację, samorozumienie i świadomość.

Od 2010 r. Centrum jest stowarzyszone z Uniwersytetem w Nikozji jako ośrodek badawczy w wyżej wymienionych dziedzinach.

Centrum zainicjowało różne programy i projekty badawcze w niemal wszystkich obszarach swojej działalności, takich jak sztuka i archeologia prehistoryczna, klasyczna, bizantyjska i postbizantyjska, dziedzictwo naturalne i kulturowe, konserwacja/odnowa zabytków, muzealnictwo, wystawy, tworzenie archiwów cyfrowych itp. Większość z tych programów i projektów została zrealizowana w formie publikacji książkowych, artykułów w czasopismach lub referatów wygłoszonych na kongresach. W przypadku innych projektów zrealizowano renowację zabytków, utworzono muzea lub zorganizowano wystawy. Inne programy dotyczyły dokumentowania dziedzictwa kulturowego, przyczyniając się w ten sposób do dalszego uzupełniania archiwów Centrum, a zwłaszcza Eikonologionu i Flory Śródziemnomorskiej, nadających się do wykorzystania w architekturze krajobrazu.

W ramach projektu Flora śródziemnomorska zrealizowano serię dokumentów wirtualnej rzeczywistości przedstawiających konkretne aleje Nikozji obsadzone tradycyjnymi drzewami cypryjskimi w takich kombinacjach, aby zapewnić harmonijny wygląd i chromatologię.