Synagoga Staronowa, Praga

Stara Nowa Synagoga, zwana również Staronová synagoga, to najstarszy czynny dom modlitwy w Europie i jedno z najcenniejszych zabytków żydowskich w Pradze, stolicy Czech. Znajduje się w sercu dzielnicy Josefov, historycznego getta żydowskiego, i jest ważnym symbolem trwałości i historii praskiej społeczności żydowskiej.

Synagoga została zbudowana w drugiej połowie XIII wieku, około 1270 roku, w stylu gotyckim, co czyni ją jednym z najstarszych przykładów tego typu architektury w regionie. Pomimo wielu zmian w otaczającym ją krajobrazie miejskim, Stara Nowa Synagoga przetrwała wieki, będąc świadkiem historii i zmagań praskich Żydów.

Charakterystycznymi elementami synagogi są jej nieregularne kamienne mury, wąskie okna oraz imponujący, choć skromny, wnętrz. Wewnątrz znajduje się słynna Aron ha-kodesz, czyli wnęka na ścianie wschodniej, w której przechowywane są zwoje Tory. Synagoga jest również miejscem legendy o Golemie – stworze z gliny, które według podań miał być stworzony przez rabina Juda Loewa ben Bezalela w XVI wieku, aby chronić praską społeczność żydowską.

Stara Nowa Synagoga jest nie tylko miejscem modlitwy, ale również przyciąga licznych turystów zainteresowanych kulturą i historią żydowską. Jest częścią tzw. "Szlaku żydowskiego", który obejmuje kilka synagog, cmentarz żydowski i inne zabytki związane z historią Żydów w Pradze.

Synagoga jest otwarta dla zwiedzających, jednak wciąż pełni funkcję religijną, dlatego dostęp do niej może być ograniczony w dni świąteczne i szabat. Goście mogą podziwiać jej wnętrze i poznać bogatą historię, która przetrwała na przestrzeni wieków.