Klosterkirken, Horsens

Klasztor Horsens Klosterkirke został zbudowany w latach 1261-1275 i w średniowieczu stanowił północne skrzydło miejskiego klasztoru franciszkanów. Klasztor został założony w 1261 r. przez rycerza Nielsa Manderupa z Barritskova. W klasztorze odbywały się narady i posiedzenia sądowe kilku królów: Eryka Pomorskiego, Chrystiana I i króla Hansa. Po reformacji Fryderyk I powierzył go mieszkańcom Horsens jako kościół parafialny.

Kościół zbudowany jest z kamienia mnichów. Niewiele pozostało z najstarszego kościoła, który składał się tylko z nawy i prezbiterium - został on mocno przebudowany ok. 1400 r. kiedy to powstały m.in. sklepienia w prezbiterium i trójdzielna wieża schodkowa w północno-wschodnim narożniku. Po pożarze klasztoru w 1497 r. zbudowano nawy boczne, a także sklepienia w nawie głównej. Kościół ma 46,5 m długości, z czego chór ma 19,7 m. Szerokość nawy wynosi 17 m, a chóru 7,5 m.

Kościół został gruntownie odrestaurowany, a raczej przebudowany, w latach 1888-92 przez H.B. Storck i Hector Estrup. Przy tej okazji nawy boczne otrzymały oddzielne dachy, a kalenica została podwyższona. Ponadto okna zostały ponownie zamurowane i stały się bardziej regularne.