Rutschebanen, Kopenhaga

Zjeżdżalnia w Tivoli w Kopenhadze, zbudowana w 1914 r. jest jedną z najstarszych zjeżdżalni na świecie. Zbudował ją irlandzki inżynier Walther Queenland, który w 1932 roku zbudował również zjeżdżalnię na Dyrehavsbakken. Pierwszy przejazd kolejki Tivoli odbył się w połowie czerwca 1914 r.

Składa się on z drewnianego toru pokrytego stalowymi okuciami, po którym jeżdżą wagoniki zjeżdżalni, podciągane do punktu startu za pomocą stalowej liny. Jego długość wynosi 625 metrów, a maksymalna wysokość 18 metrów. Prędkość maksymalna wynosi 58 km/h.

Tory i rusztowania są wykonane z drewna, natomiast powłoka, która przedstawia zbocze góry, jest wykonana z włókna szklanego. Szczególną cechą tej kolejki jest to, że w każdej kolejce znajduje się hamulcowy, który zapewnia hamowanie przed wszystkimi zakrętami i na końcu jazdy. Ze względu na uciążliwe warunki pracy hamulcowego obowiązują ścisłe zasady dotyczące czasu pracy i przerw.

Obecny zjazd jest trzecim z kolei zjazdem firmy Tivoli. Pierwsza z nich pochodzi z czasów otwarcia ogrodu w 1843 r. i oferowała gościom 7 sekund dreszczyku emocji. W 1895 r. został zburzony, a w następnym roku zastąpiony nowym, który przetrwał tylko do 1901 r.

W czasie II wojny światowej, w związku z racjonowaniem energii, goście musieli wchodzić na górę pieszo, a wagoniki były wciągane ręcznie za pomocą wciągarki umieszczonej na dachu toru. W czerwcu 1944 r. zjeżdżalnia została poddana schalburgtage, kiedy to część zjazdu została wysadzona w powietrze.

Z okazji 100. rocznicy powstania zjeżdżalni w 2014 roku odtworzono dwa "śnieżne szczyty górskie", które pierwotnie zdobiły zjeżdżalnię w momencie jej otwarcia w 1914 roku. W połowie lat 20. XX wieku zostały one zdemontowane na prośbę władz miasta Kopenhagi. W ramach renowacji wartej 40 milionów koron dodano także 22-metrowy sztuczny wodospad - największy w Danii - aby zwiększyć iluzję prawdziwej kolejki górskiej.