Frøslevlejren, Padborg

Frøslev Camp był obozem dla internowanych w okupowanej przez Niemców Danii podczas II wojny światowej.

Aby uniknąć deportacji Duńczyków do niemieckich obozów koncentracyjnych, władze duńskie zaproponowały w styczniu 1944 r. utworzenie w Danii obozu dla internowanych. Niemieckie władze okupacyjne wyraziły zgodę i obóz powstał w pobliżu miejscowości Frøslev w południowo-zachodniej Danii, blisko granicy z Niemcami. Od połowy sierpnia do końca okupacji niemieckiej w maju 1945 r. przez bramy obozu przeszło 12 000 więźniów. Większość z nich stanowili podejrzani członkowie duńskiego ruchu oporu, komuniści i inni więźniowie polityczni. Warunki życia w obozie były na ogół znośne, ale 1600 internowanych zostało deportowanych do niemieckich obozów koncentracyjnych, gdzie 220 z nich zmarło.

Pod koniec wojny szwedzki hrabia Folke Bernadotte próbował sprowadzić do Szwecji wszystkich skandynawskich więźniów obozów koncentracyjnych. Równocześnie administracja duńska prowadziła z Niemcami negocjacje w sprawie ratowania duńskich więźniów w Niemczech. W wyniku tych starań wielu więźniów skandynawskich przyjechało Białymi Autobusami z niemieckich obozów. W marcu i kwietniu 1945 r. przywieziono z Niemiec do domów 10 000 jeńców duńskich i norweskich. Niektórzy z powracających więźniów przybyli do obozu we Frøslev. Wśród nich byli niektórzy z 1 960 deportowanych duńskich policjantów, którzy zostali aresztowani i deportowani 19 września 1944 roku.