Numenius

Kuliki to fascynujące ptaki z rodzaju Numenius. Wyróżniamy dziewięć różnych gatunków kulików, które łatwo rozpoznać po ich długich, smukłych, zakrzywionych w dół dziobach oraz cętkowanych, brązowych piórach. Nazwa "kulik" prawdopodobnie pochodzi od odgłosów wydawanych przez te ptaki, zwłaszcza przez kulika wielkiego, i może mieć korzenie w starofrancuskim słowie "corliu" oznaczającym "posłaniec."

Te pradawne ptaki należą do rodziny bekasowatych (Scolopacidae) i zazwyczaj występują na błotnistych lub miękkich terenach. Uwielbiają żerować na robakach, bezkręgowcach, krabach i innych małych stworzeniach, które znajdują w swoich siedliskach.

Kuliki występują na całym świecie, a wiele z nich znane jest z długich migracyjnych podróży. Niemniej jednak, zmiany w praktykach rolniczych w ciągu ostatnich stu lat znacząco wpłynęły na ich siedliska. W niektórych regionach odnotowano spadek populacji kulików, podczas gdy w innych liczba tych ptaków wzrosła. W takich krajach jak Irlandia i Wielka Brytania rosną obawy dotyczące malejącej liczby kulików, z obawami, że mogą one całkowicie zniknąć z tych terenów.

Rodzaj Numenius, do którego należą kuliki, został po raz pierwszy opisany przez francuskiego naukowca Mathurina Jacquesa Brissona w 1760 roku. Ten rodzaj obejmuje dziewięć gatunków, takich jak kulik wielki, kulik mniejszy i kulik eskimoski. Dowody kopalne wskazują, że kuliki są obecne od dawna, co daje nam wgląd w ich ewolucyjną przeszłość.

Warto zauważyć, że krwawodzioby, mimo podobieństwa w nazwie, nie są prawdziwymi kulikami. Należą do innej rodziny zwanej Burhinidae w obrębie rzędu siewkowców (Charadriiformes). Ciekawostką jest, że najbliższym krewnym kulików jest brodziec łąkowy, który można rozpoznać po żółtych nogach, długim ogonie i krótszym, mniej zakrzywionym dziobie.