Park Narodowy Cueva de las Maravillas

Parque nacional Cueva de las Maravillas to park narodowy położony około 15 kilometrów na wschód od San Pedro de Macorís i 10 kilometrów na zachód od La Romana, w południowo-wschodniej części Republiki Dominikańskiej na karaibskiej wyspie Hispaniola.

Nazwana Jaskinią Cudów, do 1949 roku nosiła nazwę Cueva Jaguar i jest znana ze starożytnych malowideł wykonanych przez Indian Taíno.

Park znajduje się na drodze między miastami San Pedro de Macorís i La Romana, w pobliżu rzeki Soco i Cumayasa. Ma 800 metrów długości i znajduje się 25 metrów pod ziemią, a jego powierzchnia wynosi 4,5 kilometra kwadratowego. Jaskinie zostały uznane za park narodowy 22 lipca 1997 roku.

Wewnątrz jaskini można zobaczyć około 500 malowideł i rycin na ścianach, namalowanych w czerni i czerwieni, wykonanych przez Taínos, dawnych mieszkańców wyspy.

Według doniesień, znajduje się tam około 10 petroglifów i 472 piktogramy. Spośród tych 472, 144 piktogramy zostały sklasyfikowane jako kryptyki lub abstrakcyjne i kapryśne grupy w 69 punktach. Ponadto można zobaczyć 135 piktogramów z ludzką twarzą, 18 zwierzęcych, 41 w formie ludzkiej i zwierzęcej, 18 i 38 geometrycznych i ludzkich.

Atrakcją jaskiń cudów są malowidła piktograficzne, Galeria Lustra Wodnego, składająca się ze sztucznego jeziora, w którym jak w lustrze odbija się szczyt jaskini, oraz Wielki Panel, w którym można zobaczyć malowidło jaskiniowe stworzone przez Taínos, przedstawiające między innymi rytuał pogrzebowy.

Wśród różnorodnej flory występuje 48 gatunków naturalnych, m.in. arraijanes, guáyiga, caya żółta, lignum vitae, pegapalo, jaśmin, koci pazur, carboy, kura patykowa, kuba czarna, yaya brązowa, kawa bighorn, sok z trzciny cukrowej, osika patykowa, pringamosa i laska gorzka.

Jaskinia otwiera się w rafie wapiennej należącej do jednostki geomorfologicznej znanej jako Południowo-Wschodnia Równina Nadbrzeżna.

W 1926 r. nazwano ją Cueva Jaguar, a w 1949 r. profesor Francisco Richiez Acevedo nadał jej nazwę Jaskini Cudów ze względu na piękno kryjące się w jej wnętrzu i wszystko, co zwiedzający mogli sobie wyobrazić, patrząc na figury utworzone przez stalaktyty i stalagmity, a także na różnorodność piktogramów.