Legwan nosorogi

Legwan nosorogi to fascynujący, lecz zagrożony gatunek jaszczurki, występujący głównie na karaibskiej wyspie Hispaniola, którą dzielą Haiti i Dominikana. Te legwany mogą osiągać długość od 60 do 136 centymetrów, a ich skóra przybiera różne barwy, od stalowoszarej po ciemnozieloną i brązową. Swoją unikalną nazwę, "legwan nosorogi" zawdzięczają charakterystycznym płytkom przypominającym rogi na pyskach.

Naukowo legwany nosorogie należą do rodzaju Cyclura. Gatunek ten został po raz pierwszy opisany przez Pierre'a Josepha Bonnaterre'a w 1789 roku. Obecnie wyróżnia się trzy podgatunki Cyclura cornuta, choć jeden z nich jest uznawany za wymarły na wolności.

Pod względem wyglądu, te legwany to duże jaszczurki z rogami na pysku. Mają silne nogi, pionowo spłaszczony ogon oraz szereg spiczastych, rogowych łusek biegnących od szyi do ogona. Samce są zazwyczaj większe od samic i charakteryzują się takimi cechami jak grzbietowe grzebienie i rogi.

Legwany nosorogie są rozproszone po całej wyspie Hispaniola, z bardziej stabilnymi populacjami w wybranych regionach. Preferują skaliste tereny z rzadką roślinnością, które stanowią ich główne siedlisko. Choć głównie roślinożerne, czasami żywią się małymi jaszczurkami, wężami i owadami.

W okresie godowym samce legwanów nosorogich stają się terytorialne i osiągają dojrzałość płciową w wieku około czterech do pięciu lat. Kopulacja odbywa się podczas pierwszego sezonu deszczowego. Samice składają od 2 do 34 jaj, średnio około 17 jaj na jedno złożenie, a okres inkubacji trwa około 85 dni.

Niestety, gatunek ten jest zagrożony, a populacja na wolności liczy jedynie około 10 000 do 16 000 osobników. Wysiłki na rzecz ochrony obejmują programy hodowli w niewoli oraz reintrodukcję do chronionych obszarów. Legwany nosorogie dobrze przystosowały się do warunków w niewoli, co pomaga zmniejszyć popyt na zwierzęta odławiane z natury.

Pomimo ich stosunkowo stabilnej obecności w niewoli, legwany nosorogie są nadal uznawane za gatunek chroniony na mocy Konwencji o międzynarodowym handlu zagrożonymi gatunkami (CITES). Ten status podkreśla znaczenie ciągłych wysiłków ochronnych mających na celu zapewnienie ich przetrwania.