Park Narodowy Podocarpus

Park Narodowy Podocarpus to park narodowy położony w prowincjach Zamora Chinchipe i Loja, w południowo-wschodniej części Ekwadoru. Został utworzony w 1982 roku.

Jego powierzchnia wynosi 1462,80 km2, od dwóch ostróg wschodniego pasma Andów do dorzeczy rzek Nangaritza, Numbala i Loyola. Około 85% powierzchni parku znajduje się w prowincji Zamora Chinchipe, a pozostała część w prowincji Loja. Jest on zaliczany do strefy megadywersyjnej i obszaru o dużej liczbie gatunków endemicznych, ponieważ stanowi punkt styku czterech systemów ekologicznych: Andów Północnych, Andów Południowych, Amazonii i Pacyfiku. Mimo że na części tego obszaru zgromadzono znaczną wiedzę na temat jego różnorodności biologicznej, do tej pory odkryto jedynie mniejszość gatunków zamieszkujących park.

Park Narodowy Podocarpus rozciąga się od niższych górskich lasów deszczowych na wysokości ok. 1000 m n.p.m. do wysoko położonych lasów elfinowych na wysokości 3000 m n.p.m. Roślinność paramo lub subparamo występuje na wysokości >3000 m n.p.m. gdzie znajduje się kompleks ponad 100 lagun, z których najbardziej znaną jest Lagunas del Compadre.

Park ma dwa główne wejścia. Jedno z nich znajduje się w "Sektorze Cajanuma", ok. 8 km na południe od Loja, gdzie można dotrzeć do siedlisk lasu elfinowego i paramo na wysokości od ok. 2900 do 3500 m. Drugi znajduje się w "Sektorze Bombuscaro", w pobliżu rzeki Bombuscaro, w siedliskach lasów górskich na wysokości od ok. 1000 m n.p.m. Istnieją dwa alternatywne wejścia bez strażników parku. Sektor Romerillos, odpowiadający rzece Jamboé na południowy wschód od sektora Bombuscaro, jest również wejściem dla górników złota pracujących na terenie parku. Inne wejście znajduje się w Cerro Toledo, na wschód od trasy Yangana-Valladolid, w południowo-zachodniej części parku.