Kundudo

Kundudo lub Kondudo Ego to płaski szczyt górski w Strefie Fafan w regionie Somali w Etiopii. Jest częścią 13-kilometrowego pasma, które nosi jego nazwę. Jego szczyt leży na wschód od otoczonego murami miasta Harar, około 30 km na północny zachód od Jijigi, w regionie Wyżyny Fafan, na wysokości prawie 3850 m n.p.m. Jest to najwyższy szczyt Wyżyny Wschodnio-Etiopskiej, zaraz po położonym dalej na południe paśmie górskim Bale w Jarso Wordea. W regionie Highland rosną lasy jałowcowe, dęby afrykańskie, drzewa oliwne, drzewa Ceader i inne gatunki podzwrotnikowe, które występują na całym obszarze wyżyn Etiopii, Erytrei i zachodniego Jemenu. Jest to bardzo żyzny obszar, prawdopodobnie najbardziej żyzny na wschód od Wyżyny Centralnej. Panuje tu klimat podzwrotnikowy wyżynny z dwoma głównymi porami deszczowymi, krótkimi porami suchymi w zimie i sporadycznymi opadami w wyższych partiach gór. Średnio w ciągu roku na tym obszarze spada około 750-1000 mm deszczu.

Od najdawniejszych czasów wiadomo, że jest to silne terytorium klanu Dir, a konkretnie somalijskiego plemienia Akisho, zwłaszcza plemion Ego, Warre Miyo i Ejo, które zamieszkują głównie te tereny, począwszy od regionu Awdal, poprzez obszar Gabilay na terytorium Somalii i w pobliżu regionów przygranicznych, aż po Jijiga, dalej na zachód, w głąb etiopskich wyżyn, aż po zaplecze Addis Abba, nieco za Doliną Ryftową, wraz z innymi plemionami Dir i niektórymi Hawyie. Akisho są przede wszystkim plemieniem rolniczym, które uprawia swoje żyzne wyżynne terytoria na łańcuchach górskich we wschodniej Etiopii. Są jednym z najbardziej rolniczych plemion somalijskich, które wymyśliło wiele praktyk rolniczych wśród Somalijczyków z prowincji Hararghe i Somalilandu, tarasują zbocza wzgórz w celu uzyskania maksymalnej wydajności rolnej, a także stosują starożytną praktykę zalewania pól i nawadniania ich w celu zatrzymania wody w porze suchej. Na tym obszarze, będącym zachodnim krańcem terytorium zamieszkanego przez Somalijczyków, Akisho żyją głównie w izolacji od swoich somalijskich braci. W tym samym paśmie, w tararze Goba znajduje się rozległa jaskinia znana od XIX wieku, a na południowym krańcu tarary Stinico w dwóch niedawno zbadanych małych, otwartych jaskiniach znajdują się starożytne ryciny, nieznane do 2008 roku. Szczyt to płaska łąka na samej górze, zalesiona bliżej dołu, która ciągnie się aż do rzeki Erer, płynącej do Hararu i Jijigi. Obszar ten ma powierzchnię 13 hektarów i jest siedliskiem jedynej zachowanej populacji dzikich koni w Afryce Wschodniej, jednej z dwóch na kontynencie.

Poniżej Kondudo leżą miejscowości Fugnan Bira, Ego Feres, Fugnan Hujuba, Ejersa Goro, Bedada, Goba, Sakhare i Yaya Guda. W pobliżu znajduje się również sanktuarium i meczet o wyjątkowej konstrukcji, nazwany przez miejscowych imieniem szejka Adema Goby.