Pangdan, Catbalogan

Wspólnota

Historia

Nazwa miejscowości Brgy. Pangdan pochodzi od rośliny powszechnie nazywanej "pandanem" lub liśćmi pandanu, która jest powszechnie stosowana w kuchni jako przyprawa. W naturze roślina ta występuje rzadko, ale jest szeroko uprawiana. Jest to wyprostowana, zielona roślina z wachlarzowatymi liśćmi o długich, wąskich, przypominających ostrza listkach i zdrewniałymi korzeniami nadziemnymi.

Począwszy od małego barrio w 1942 roku, w czasach japońskich, kiedy mieszkańcy używali tylko "lampara" do oświetlania swoich domów i ulic, nie mając elektryczności, miejsce to przekształciło się w duży barangay. W 2012 roku populacja Brgy. Pandan szacowana jest na około 3 984 mieszkańców.

Położenie geologiczne i polityczne

Barangay Pangdan jest położony wzdłuż wybrzeża we wschodniej części miasta Catbalogan. Znajduje się około 8 kilometrów od miasta Catbalogan i około 3 kilometrów od autostrady Maharlika National Highway. Można się tam dostać łodzią motorową w około 30 minut z Ubanon w Catbalogan City oraz drogą lądową w około 30 minut do autostrady i 10 minut jeepneyem/motorem do Catbalogan City.

Pod względem politycznym należy do 2. okręgu kongresowego prowincji Samar. Barangay jest podzielony na trzy Sitios, każde purok ma swoich przywódców. W mieście panuje spokój, o który dbają aktywni mieszkańcy Barangay Tanods. Obecnie miejsce to jest zasilane energią elektryczną z SAMELCO.

Społeczno-kulturowa

Dominującą religią w Brgy. Pangdan jest rzymski katolicyzm, podczas gdy inni są członkami Born-Again Christians, protestantami, Adwentystami Dnia Siódmego i Iglesia Ni Cristo. Obchody dorocznej Fiesty, Sto. Niňo, Bożego Narodzenia i Nowego Roku należą do uroczystości i świąt obchodzonych zarówno przez mieszkańców, jak i gości.

Gospodarka

Pod względem źródeł utrzymania, pomimo bliskości stolicy, Brgy. Pangdan nadal zalicza się do obszarów wiejskich. Głównym źródłem utrzymania mieszkańców jest rybołówstwo, podczas gdy rolnictwo jest traktowane jako dodatkowe źródło dochodu. Często widuje się dzieci wędrujące po okolicy i sprzedające ryby na talerzach, aby pomóc rodzicom w zdobyciu dodatkowych pieniędzy.

Istnieją również lokalni mikroprzedsiębiorcy i biznesmeni, którzy zajmują się prowadzeniem Sari-sari, suszeniem ryb, produkcją kopry i obsługą motorówek pasażerskich, aby zaspokoić codzienne potrzeby swoich rodzin. Niektórzy są też zatrudnieni w mieście Catbalogan jako nauczyciele, pracownicy biurowi, ochroniarze, pomoc domowa, kierowcy tricykli itp.

Obecnie niektórzy mieszkańcy korzystają już z nowoczesnych udogodnień, takich jak telefony komórkowe, telewizory, karaoke, wentylatory elektryczne, klimatyzacja i tym podobne. Większość domów jest zbudowana z nipy i drewna, ale niektóre dobrze sytuowane rodziny mają już domy z betonu. Większość ścieżek jest już wybetonowana, ale niektóre drogi są nieutwardzone.

System edukacji

Barangay Pangdan ma pełną edukację na poziomie podstawowym i średnim, podczas gdy Sitio Madalunot ma tylko pełną edukację na poziomie podstawowym. Rodzice z Sitio Calbasag i Sitio Mombon zapisują swoich uczniów i studentów albo do Sitio Madalunot, albo do Barangay Pangdan.

Krajowa Szkoła Średnia Pangdan

Lokalizacja

Szkoła średnia Pangdan National High School znajduje się 8 km od miasta Catbalogan. Do szkoły można dopłynąć łodzią motorową w ciągu 30 minut z Ubanon w Catbalogan City. Z drogi krajowej można również dotrzeć do tego miejsca poprzez pojedynczą przejażdżkę motocyklem lub 30-minutową pieszą wycieczkę, zwłaszcza w miesiącach monsunowych, kiedy morze jest wzburzone.

Szkoła jest położona na pagórkowatej części Brgy. Pangdan, z widokiem na idylliczną zatokę Magueda, otoczoną zielonymi polami uprawnymi i łąkami. Przednia część budynku szkoły jest chłodzona przez morską bryzę i baldachim drzew mango. Drzewa te służą jako naturalne parasole, pod którymi nauczyciele i uczniowie najchętniej przebywają w godzinach południowych, chroniąc się przed gorącem słońca w słoneczne południe. Oprócz uzupełniania tlenu drzewa te pełnią także funkcję naturalnych wiatrochronów w wietrzne dni i podczas tajfunu.

Tło historyczne

PNHS jest najnowszą szkołą spośród siedmiu szkół średnich w Dystrykcie Miejskim Catbalogan. Obecnie w szkole uczy się łącznie dwieście dziewięćdziesiąt sześć osób, które realizują program nauczania podstawowego od K do 12, pod kierownictwem nauczyciela prowadzącego oraz czternastu nauczycieli wspomagających.

Szkoła ma powierzchnię 1 hektara, bez betonowego obrzeża, na którym rosną jedynie drzewa mango i kilka palm kokosowych. Na terenie szkoły znajduje się pięć sal lekcyjnych, cztery komfortowe pokoje dla uczniów i uczennic oraz jedna wspólna toaleta dla pracowników szkoły; umywalnia; parki akademickie; boisko szkolne wykorzystywane do różnych celów.

PNHS była wcześniej znana jako Pangdan Integrated School na kampusie podstawowym i rozpoczęła działalność w 2008 roku od pojedynczej klasy oferującej naukę dla klasy pierwszej. Liczba klas wzrosła do dwóch, a później do trzech. Przez trzy lata PIS był zarządzany przez dyrektora szkoły podstawowej, którym była dr Adelfa I. Mendoza.

Dzięki jej staraniom udało się przekonać właścicieli pobliskiej prywatnej nieruchomości Atty. Manuelilda Rosario A. Torrevillas do podpisania aktu darowizny na rzecz rządu, objętego TCT nr 13874. W sumie darowano sto osiemdziesiąt tysięcy metrów kwadratowych, mniej więcej. Zgodnie z umową darowizna ta przyczyniła się do zmiany nazwy szkoły z PIS na PNHS. PNHS uzyskała pozwolenie na działalność w roku szkolnym 2009-2010.

Pierwsza grupa uczniów szkoły średniej ukończyła szkołę w roku szkolnym 2011-12 pod kierownictwem pani Marissy L. Tan.

W dniu 27 grudnia 2012 r. pan Aylmer M. Arellon, Inspektor Nadzoru nad Programem Edukacyjnym z Wydziału Miasta Catbalogan, został przeniesiony na stanowisko Nauczyciela Prowadzącego, gdy pani Tan została przeniesiona do innej szkoły. Pan Arellon był dyrektorem szkoły, gdy druga partia uczniów kończyła szkołę średnią w roku szkolnym 2012-13.

Pan Arellon został następnie mianowany na stanowisko dyrektora I w dniu 16 grudnia 2014 r.

PNHS oferuje liceum ogólnokształcące oraz konserwację i instalację elektryczną jako komponenty techniczno-zawodowe i źródło utrzymania.

Pionierami wśród nauczycieli SHS są: Elena Norcio Beduya, GA i Dionesio Navarro Adona Jr. TVL.