Rice Terraces of the Philippine Cordilleras

Tarasy Ryżowe Kordylierów Filipińskich to obiekt Światowego Dziedzictwa, składający się z kompleksu tarasów ryżowych na wyspie Luzon na Filipinach. Zostały one wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1995 r. jako pierwszy obiekt w historii wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa w kategorii krajobrazu kulturowego. Na liście tej znajduje się pięć obiektów: Tarasy Ryżowe Batad, Tarasy Ryżowe Bangaan, Tarasy Ryżowe Mayoyao, Tarasy Ryżowe Hungduan i Tarasy Ryżowe Nagacadan, wszystkie w prowincji Ifugao na Filipinach. Tarasy ryżowe Ifugao znajdują się na większych wysokościach i zostały zbudowane na bardziej stromych zboczach niż wiele innych tarasów. Kompleks kamiennych lub błotnych murów Ifugao oraz staranne rzeźbienie naturalnych konturów wzgórz i gór w celu stworzenia tarasów stawowych, w połączeniu z rozwojem skomplikowanych systemów irygacyjnych, zbieraniem wody z lasów na szczytach gór oraz rozbudowanym systemem rolniczym.

Tarasy ryżowe Ifugao ilustrują niezwykłą zdolność ludzkiej kultury do adaptacji do nowych warunków społecznych i klimatycznych, a także do wdrażania i rozwijania nowych idei i technologii. Chociaż wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO, uważa się, że są starsze niż 2000 lat, ostatnie badania przeprowadzone w ramach Ifugao Archaeological Project wskazują, że zostały one zbudowane po przybyciu Hiszpanów około 400 lat temu.

Utrzymanie żywych tarasów ryżowych odzwierciedla przede wszystkim kooperatywne podejście całej społeczności, które opiera się na szczegółowej wiedzy o bogatej różnorodności zasobów biologicznych występujących w agroekosystemie Ifugao, precyzyjnie dostrojonym systemie rocznym respektującym cykle księżycowe, podziale na strefy i planowaniu, szeroko zakrojonej ochronie gleby oraz opanowaniu złożonego systemu zwalczania szkodników opartego na przetwarzaniu różnych ziół, któremu towarzyszą rytuały religijne.