Norrmén house, Helsinki

Dom Norrménów, znany również jako zamek i pałac Norrménów, był domem mieszkalnym z czerwonej cegły, reprezentującym architekturę neorenesansową, znajdującym się przez 63 lata w Katajanokka, w Helsinkach, w Finlandii, naprzeciwko Katedry Uspieńskiej. Został zaprojektowany przez architekta Theodora Höijera dla przewodniczącego rady miejskiej Helsinek, Alfreda Norrména, który zamówił plany budynku u Höijera w 1896 roku.

Czteropiętrowy budynek powstawał w szybkim tempie, a jego budowa została ukończona już w 1897 roku. Na najwyższym piętrze budynku znajdowały się wysokiej klasy duże apartamenty, natomiast znacznie mniejsze mieszkania na najniższym piętrze były przeznaczone głównie dla służby. Sam Alfred Norrmén mieszkał w tym budynku aż do swojej śmierci w 1942 roku. W budynku mieścił się również Klub Emigrantów Wschodnich i jego restauracja, która działała do 1944 r. kiedy to została zamknięta.

Później w budynku mieściła się Komisja Sojusznicza.

Dom Norrmén został rozebrany w 1960 roku. Na jego miejscu powstała główna siedziba firmy Enso-Gutzeit, zbudowana z białego marmuru i zaprojektowana przez Alvara Aalto. Budowę ukończono w 1962 roku.

Rozbiórka domu jest krytykowana od samego początku, wielu uważa, że nowy budynek Aalto zupełnie nie pasuje do fasady Katajanokka, a rozbiórkę domu Norrménów za jeden z największych błędów w historii Helsinek. Niektórzy proponowali nawet, aby rozebrać budynek Aalto i na jego miejscu postawić replikę domu Norrména. Jednak władze miasta Helsinki wraz z Krajowym Urzędem Ochrony Zabytków zdecydowanie opowiadają się za zachowaniem głównego budynku biurowego.

W filmie Pelikaanimies z 2004 r. wyreżyserowanym przez Liisę Helminen, dom Norrménów został cyfrowo zbudowany z powrotem na swoim miejscu.