Cambrai Cathedral, Cambrai

Katedra w Cambrai to kościół katolicki znajdujący się w Cambrai, w regionie Nord, we Francji, będący siedzibą arcybiskupa Cambrai. Katedra została zarejestrowana jako zabytek historyczny 9 sierpnia 1906 roku.

Został zbudowany w latach 1696-1703 na miejscu dawnego XI-wiecznego budynku, jako kościół opactwa Saint-Sépulcre. Podczas rewolucji francuskiej stara katedra w Cambrai została zniszczona, ale kościół opactwa ocalał, ponieważ był wykorzystywany jako Świątynia Rozumu. Kiedy w 1802 r. przywrócono Cambrai status kościelny, jednak już jako diecezję, a nie archidiecezję, jak to było wcześniej, siedzibę biskupa ustanowiono w ocalałym kościele opactwa, który stał się katedrą w Cambrai. W 1841 r. Cambrai zostało ponownie ustanowione arcybiskupstwem.

W 1859 roku katedra została poważnie uszkodzona przez pożar, ale po pewnym czasie, dzięki radom Viollet-le-Duca, została odrestaurowana i konsekrowana 12 maja 1894 roku. W dniu 17 marca 1896 roku papież Leon XIII podniósł ją do rangi bazyliki mniejszej.

Został on również poważnie uszkodzony w czasie I wojny światowej i, nie tak poważnie, w czasie II wojny światowej.

Znajduje się w niej grobowiec François Fénelona, arcybiskupa w latach 1696-1715, wykonany przez Davida d'Angera. Katedra jest ważnym miejscem pielgrzymkowym ze względu na znajdujący się w bocznej kaplicy obraz włosko-bizantyjski znany jako Madonna z Cambrai lub Matka Boska z Cambrai. Od tego obrazu katedra przyjęła nazwę "Notre-Dame de Grâce", czyli "Dziewica Czułości", a więc od typu ikony Eleusy, której jest przykładem. W tej samej kaplicy znajduje się pomnik wzniesiony przez Hilaire'a Belloca dla uczczenia pamięci jego syna, który zginął w pobliżu w ostatnich dniach I wojny światowej.