Vénus de Quinipily

Vénus de Quinipily to starożytny posąg o niepewnym pochodzeniu, znajdujący się na południowy wschód od Baud, Morbihan, Bretania, w północno-zachodniej Francji. Ma około 2,2 metra wysokości i jest wyrzeźbiony z granitu. Posąg przedstawia nagą kobietę i stoi przed fontanną na granitowym cokole o wysokości 2,75 m. Duża niecka pod posągiem jest również wyrzeźbiona z jednego granitowego bloku. Uważa się, że posąg może być pochodzenia greckiego, rzymskiego lub egipskiego. Nie ma też pewności co do jego przedmiotu - może to być celtyckie bóstwo, rzymska bogini-matka Cybele lub posąg egipskiej Izydy.

Pierwotnie wzniesiono go w miejscu dawnego obozu rzymskiego w Castennec w Bieuzy-les-Eaux, gminie w departamencie Morbihan w Bretanii. Przez wieki był on centrum przesądnych obrzędów w Bretanii i stał się obiektem pogańskiej czci. Na prośbę biskupa Vannes posąg został dwukrotnie wrzucony do rzeki Blavet, po raz pierwszy w 1661 r. a następnie w 1670 r. ale za każdym razem został odzyskany, najpierw w 1664 r. a następnie w 1695 r. przez Pierre'a de Lannion, władcę Blavet Quinipily. W 1701 r. posąg został znacznie przebudowany i ustawiony w obecnym miejscu w Quinipily, gdzie utworzono ogród, aby wyeksponować starożytny zabytek.

24 sierpnia 1993 r. pomnik został zaklasyfikowany jako Monument historique - Dziedzictwo Narodowe Francji. Ochrona dziedzictwa została wprowadzona 18 listopada 1943 roku. Pomnik jest wpisany do bazy danych dziedzictwa architektonicznego Base Mérimée prowadzonej przez francuskie Ministerstwo Kultury.