Château de Petit-Bourg, Évry

Château de Petit-Bourg znajduje się w Évry-sur-Seine.

Pierwszy zamek znany w miejscu Petit-Bourg, nad Sekwaną, z widokiem na Forêt de Sénart, został zbudowany w XVII wieku dla André Courtin, kanonika Cathédrale Notre-Dame de Paris, a ukończony około 1635 roku dla Jeana Gallanda. Około 1650 r. biskup Langres, Monseigneur Louis Barber de La Rivière, zlecił zaprojektowanie ogrodów François Mansartowi. Jules Hardouin-Mansart mógł tam pracować około 1662 roku.

Około 1695 r. Franciszka Atena, markiza de Montespan, nabyła zamek Petit-Bourg. Przeprowadziła tam ważne prace remontowe i powierzyła André Le Nôtre'owi zaprojektowanie ogrodów w stylu francuskim, z tarasami. Schroniła się tam po swojej kompromitacji.

Po jej śmierci w 1707 roku, jej syn Louis Antoine de Pardaillan de Gondrin odziedziczył zamek i przebudował ogrody. W latach 1716-1722 podjął się całkowitej przebudowy, której dokonał architekt Pierre Cailleteau dit Lassurance. Nowy zamek Petit-Bourg był prawdziwie książęcą rezydencją, arcydziełem Lassurance. Pracowali w nim najlepsi ówcześni dekoratorzy. Na szczególną uwagę zasługuje gabinet w galerii appartement du roi oraz wielki salon, ozdobiony przez Louisa-Claude'a Vasségo portretami królewskimi i godłami książęcymi.

Przed przebudową zamku duc d'Antin przyjmował w Petit-Bourg Ludwika XIV, a w 1717 r. cara Piotra I. Po przebudowie często przebywali tu Ludwik XV i królowa Maria Leszczyńska. Po przebudowie często przebywali tu Ludwik XV i królowa Maria Leszczyńska. Mme de Pompadour widziała go, gdy mieszkała w Étiolles - zanim została wyniesiona przez królewską łaskę - i marzyła o tej wspaniałej rezydencji.

Po śmierci diuka d'Antin zamek przez kilka lat stał pusty. Kiedy w 1750 roku nabyła go Marie Jacomel, wdowa po Louisie Chauvelin, przewodniczącym Parlamentu, został całkowicie zburzony i zastąpiony nowym zamkiem, zbudowanym w 1756 roku w stylu neoklasycznym przez architekta Jean-Michel Chevotet.

W czasie rewolucji zamek był własnością księżnej Burbonów, Bathilde d'Orléans. Po przejściu przez kilka rąk, w 1827 roku nabył go bankier Alexandre Aguado, markiz de Las Marismas, który zakwaterował w nim swojego przyjaciela, drukarza Gioacchino Rossiniego, a w 1831 roku został wybrany na burmistrza Évry-on-Seine. Powstanie linii kolejowej z Paryża do Corbeil niestety podzieliło park na dwie części i oddzieliło go od Sekwany. Alexandre Aguado sprzedał swoją posiadłość 7 kwietnia 1840 roku spekulantom, którzy podjęli się podziału majątku.

Niemcy zajęli zamek podczas II wojny światowej, a w 1944 r. podpalili go podczas opuszczania Évry. Ruiny zostały zrównane z ziemią. Na miejscu zamku zbudowano rezydencję "Parc de Petit-Bourg". Aleja otoczona kasztanowcami i lipami wzdłuż domów rezydencji była aleją honorową zamku.