Jardin des plantes d'Angers, Angers

Jardin des plantes d'Angers to park miejski i ogród botaniczny położony przy Place Pierre Mendès France, Angers, Maine-et-Loire, Pays de la Loire, Francja. Jest otwarty codziennie bez opłat.

Ogród został po raz pierwszy założony w 1777 roku przez doktora Luthier de La Richerie, założyciela Société des Botanophiles, jako amatorski ogród botaniczny w odpowiedzi na pierwszy taki ogród w Angerze, prowadzony przez Wydział Medycyny około 1740-1750 roku. Pierwszą lokalizacją ogrodu było miejsce przy drogach Château Gontier i Bressigny, w pobliżu dzisiejszej ulicy Béclard, ale okazało się ono zbyt małe, a dzierżawa zbyt niepewna. W związku z tym w 1789 r. towarzystwo zakupiło dawną posiadłość benedyktynów św. Sergiusza u podnóża doliny Saint-Samson, która tworzy dzisiejszy jardin des plantes "ogród roślin".

W zimie 1790-1791 teren został oczyszczony, a w 1791 roku Merlet de La Boulaye przeprowadził pierwszy bezpłatny, publiczny kurs botaniki; w następnym roku spisał w porządku alfabetycznym listę kolekcji ogrodu, w tym pierwszą magnolię w Angers i agawę z Ameryki. Wkrótce potem miasto zakupiło teren kościoła Saint-Samson i połączyło go z ogrodem botanicznym, który w 1792 r. został uznany za własność narodową.

W 1811 r. w ogrodzie znajdowało się ponad 2000 roślin rozmieszczonych w dwóch działach: w dolnej części mieściła się Szkoła Botaniki, a w górnej - kolekcje zagranicznych drzew i roślin nasiennych. Znajdowała się tam również oranżeria otoczona dwiema szklarniami. Ogród został rozbudowany w 1834 roku, a pod koniec XIX wieku Szkołę Botaniki stopniowo przeniesiono do szkoły medycznej, gdzie tworzy dzisiejszy Jardin botanique de la Faculté de Pharmacie d'Angers. Pozostały ogród został całkowicie przebudowany w latach 1901-1905 przez znanego architekta krajobrazu Édouarda André, znanego ze swoich parków w Monte Carlo i Montevideo; obecny ogród jest w jego stylu angielskim z kaskadowym strumieniem. Wkrótce po 1945 r. założono nową menażerię, a w 1962 r. usunięto wolierę i stare szklarnie. Ostatnia rozbudowa ogrodu miała miejsce w 1967 roku, kiedy to na powierzchni 2500 m² powstał ogród skalny.